экзаты́чны
(
1) далёкі, чужаземны, не звычайны для гэтай мясцовасці (
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экзаты́чны
(
1) далёкі, чужаземны, не звычайны для гэтай мясцовасці (
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дзіво́сны
1. (цудоўны) wúndervoll, wúnderbar; wúnderschön (прыгожы);
2. (
3. (з дзівацтвамі) schrúllig, schrúllenhaft, séltsam; láunenhaft, gríllenhaft (капрызны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Grotéske
1)
2) літ. гратэ́ск, во́страя саты́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Бажаво́ліць ’непамерна многа хацець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gesúcht
1) патрэ́бны, шука́ны, які́ карыста́ецца по́пытам (пра тавары)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мудраге́лісты, ‑ая, ‑ае.
1. Цяжкі, для разумення, выканання; складаны.
2. Замыславаты,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
quaint
1.
one of those quaint British traditions адна́ з тых старамо́дных брыта́нскіх трады́цый
2. дзі́ўны, дзіва́цкі, незвыча́йны;
quaint Japanese customs дзі́ўныя япо́нскія звы́чаі;
a man of quaint humour дзіва́к, эксцэнтры́чны чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
экзаты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Уласцівы асобным, малавядомым, далёкім краінам; незвычайны для гэтай мясцовасці.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тапы́рыць ’паднімаць, ставіць тарчма, настаўляць (валасы, шэрсць і пад.)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фантасты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Прасякнуты фантастыкай (у 1 знач.), заснаваны на фантастыцы, на казачных матывах.
2. Які не існуе ў рэчаіснасці, выдуманы.
3. Які не грунтуецца на рэальных даных; неверагодны, нездзяйсняльны.
4. Падобны на фантазію, чарадзейны,
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)