golić

незак.

1. галіць;

golić wąsy — галіць вусы;

2. разм. піць; выпіваць;

golić piwo — піць піва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bib

[bɪb]

1.

n.

1) сьліня́ўка f., дзіця́чы нагру́днік, нагру́днічак

2) ча́стка фартуха́ ці камбінэзо́на вышэ́й по́яса

2.

v.

шмат піць, выпіва́ць

- bib and tucker

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hobnob

[ˈhɑ:bnɑ:b]

1.

v.i. (-bb-)

1) сардэ́чна сябрава́ць з кім; шчы́ра, адкры́та гу́тарыць

2) выпіва́ць ра́зам

2.

n.

1) шчы́рае сябро́ўства або́ гу́тарка

2) супо́льная вы́піўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imbibe

[ɪmˈbaɪb]

1.

v.t.

1) піць, выпіва́ць; паглына́ць (такса́ма вачы́ма або́ вушы́ма)

2) уця́гваць, убіра́ць (ваду́, во́гкасьць)

3) успрыма́ць

2.

v.i.

1) піць

2) убіра́ць во́гкасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

не́людзь, ‑я, м.

1. Нелюдзімы чалавек. [Кашырын] страціў веру ў сябе і людзей, замкнуўся ў сваю шкарлупіну, стаў нелюдзем і пачаў выпіваць. Сяргейчык. // Неадабр. Які робіць не па-людску. [Бабка:] — Сын у мяне, дзеткі, нелюдзь такі. З’ехаў з дому, пакінуў калгас, і не тое, каб мне, старой, памагаць, дык яшчэ мяне ўсю абшастаў. Скрыган.

2. пераважна мн. (не́людзі, ‑яў). Вылюдкі, звяры. [Карнікі] былі сапраўдныя нелюдзі, бо іначай не выганялі б яны на сіберны холад старых і малых. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перапіва́ць (пырыпыва́ты, пырыпыва́тэ) ’дарыць маладым (на вяселлі)’ (кам., драг., ЖНС), сюды ж мазыр. перапойнік ’той, хто ўручае маладым падарунак’ (Шн. 3). Укр. перепива́ти ’на вяселлі: выпіваючы келішак (гарэлкі), дарыць што-небудзь маладым’, ’выпіваць, жадаючы шчасця’. З польск. przepić ’тс’. Як і серб.-харв. прѐпити ’абпаіць’, ’перапіць (гарэлкі), выпіць яе вельмі многа’, макед. препие, балг. препия ’тс’, славен. prepiti ’прамарнатравіць, прапіваючы’, бел. перапі́ць ’справіць заручыны’ (Нар. Гом.), рус. перепива́ть — вясельны абрад: ’перапіваць ялаўку’ маюць іншую семантыку (гл. СРНГ, 26, 186). Да пера- і піць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

балява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

1. Спраўляць баль; удзельнічаць у балі. Пан, аддаўшы загад аканому, ехаў з паняю баляваць у бліжэйшы маёнтак. Чарот. // Разм. Сабраўшыся кампаніяй, выпіваць, весяліцца. Карчма стаяла пры вялікай дарозе. У базарныя дні тут да раніцы балявалі мужыкі з далёкіх вёсак. Асіпенка.

2. Разм. Весці разгульнае жыццё ў папойках. Гаспадары маёнтка тыднямі балявалі ў Варшаве і Брэсце, не думаючы ні пра бядоту тутэйшых сялян, ні пра сваіх парабкаў. «Полымя».

3. перан. Пагард. Чыніць нястрымны разгул, спраўляць перамогу над кім‑н. (пра сілы вайны, рэакцыі). / у перан. ужыв. І здаецца тады, што кружыць, гуляе, балюе на балоце нячыстая сіла. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wine1 [waɪn] n.

1. віно́;

green/new wine маладо́е віно́;

thin wine ке́пскае віно́;

Adam’s wine joc. вада́

2. налі́ўка, насто́йка;

made wine дама́шняя насто́йка

3. цёмна-чырво́ны ко́лер, ба́рва, бардо́

good wine needs no ivy bush ≅до́браму тава́ру не патрэ́бна рэкла́ма;

take wine with smb. выпіва́ць за чыё-н. здаро́ўе; чо́кацца з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drain

[dreɪn]

1.

v.t.

1) адця́гваць; сцэ́джваць, выця́гваць; вычэ́рпваць

2) асу́шваць

3) выпіва́ць да дна

2.

v.i.

1) сьцяка́ць

2) высыха́ць

3.

n.

1) асуша́льны кана́л або́ труба́; вадасьцёк, дрэна́ж -у́ m.

2) Med. дрэна́жная тру́бка

3) вычарпа́ньне сі́лаў

- down the drain

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drink

[drɪŋk]

drank, drunk

1.

v.t.

1) піць

2) усмо́ктваць

2.

v.i.

1) вы́піць, напі́цца

2) піць алькаго́ль, выпіва́ць, быць п’я́ніцай

3.

n.

1) напо́й -ю m.

2) ча́рка гарэ́лкі, кактэ́йль -ю m

3) п’я́нства n.

- drink dry

- drink in

- drink to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)