выпіва́ць áustrinken* vt, trínken* vt;

ён вы́піў (падпіў) er hat éinen Rausch, er ist ángeheitert;

выпіва́ць да дна гл. дно;

паказа́ць, што ку́фаль вы́піты да дна bis auf die Nágelprobe áustrinken* [áusleeren] (перакуліўшы яго на пазногаць вялікага пальца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́піць гл. выпіваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áustrinken

* vt выпіва́ць, дапіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pícheln

vi разм. выпіва́ць, п’я́нстваваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drink to

выпіва́ць за каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tipple

[ˈtɪpəl]

1.

v.i.

выпіва́ць, п’я́нстваваць

2.

n.

алькаго́льнае пітво́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

boozy

[ˈbu:zi]

adj., informal

1) п’я́ны

2) які́ лю́біць ча́ста выпіва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusleeren

vt

1.

апаражня́ць; ачышча́ць; выпіва́ць да дна 2. (sich) выпаражня́цца Áusleerung

f -, -n выпаражне́нне, выма́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bib

[bɪb]

1.

n.

1) сьліня́ўка f., дзіця́чы нагру́днік, нагру́днічак

2) ча́стка фартуха́ ці камбінэзо́на вышэ́й по́яса

2.

v.

шмат піць, выпіва́ць

•

- bib and tucker

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hobnob

[ˈhɑ:bnɑ:b]

1.

v.i. (-bb-)

1) сардэ́чна сябрава́ць з кім; шчы́ра, адкры́та гу́тарыць

2) выпіва́ць ра́зам

2.

n.

1) шчы́рае сябро́ўства або́ гу́тарка

2) супо́льная вы́піўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)