пло́скі flach, platt;

пло́ская паве́рхня Ébene f -, -n; (ébene) Fläche f;

пло́ская ступня́ мед Pláttfuß m -es, -füße;

◊ пло́скі жарт fáder Scherz [Witz], Fláchwitz m -es, -e (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цяце́ра ж

1. заал (цецярук) Bírkhahn m -(e)s, -hähne;

2. разм груб (разява) Schláfmütze f -, -n, Tóllpatsch m -(e)s, -e;

◊ глуха́я цяце́ра жарт ≅ táuber Míchel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэба́ты мн Debátte f -, -n; Wórtgefecht n -(e)s, -e; Rédeschlacht f -, -en (жарт); lébhafte Diskussión;

гара́чыя дэба́ты éine errégte Debátte;

з’яўляцца прадме́там дэба́таў zur Debátte stéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obrócić

зак.

1. павярнуць;

obrócić w żart — павярнуць (перавесці) справу ў жарт;

2. перавярнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

paradować

незак. жарт. франціць, маршыраваць, прахаджвацца;

paradować w modnej sukni — фарсіць у моднай сукенцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Abraham :

przenieść się na łono ~a жарт. пакінуць гэты свет; пайсці ў лепшы свет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

apostolski

1. апостальскі;

list apostolski — пасланне апосталаў;

2. жарт. пасланне; паведамленне;

Stolica Apostolska — Ватыкан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цуд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. У рэлігійных уяўленнях: штосьці невытлумачальнае, звышнатуральнае, выкліканае ўздзеяннем Боскай сілы.

Спадзявацца на ц.

2. Пра тое, што здзіўляе сваёй незвычайнасцю, прыгажосцю, выклікае захапленне.

З цудаў ц.!

Цуды гераізму.

3. у знач. прысл. цу́дам. Незвычайным, неверагодным чынам; выпадкова (разм.).

Дом ц. уцалеў пасля бамбёжкі.

Ц. не спазніўся.

4. у знач. вык. Надзвычайна добры, непараўнальны.

Надвор’е сёння — ц.!

Не кулеш, а ц.!

◊

Цуда ў рэшаце (разм., жарт.) — пра што-н. незвычайнае або незразумелае.

Цуда-юда — у казках: пачвара, страшыдла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саба́ка, -і, мн. -і, -ба́к, м.

1. Свойская млекакормячая жывёліна сямейства сабачых.

Пародзісты с.

Паляўнічы с.

2. перан. Пра злога, шкоднага чалавека (разм., лаянк.).

◊

Вось дзе сабака закапаны (разм.) — вось у чым сутнасць справы.

Сабакам сена касіць (жарт.) — знаходзіцца невядома дзе і займацца невядома чым.

Сабаку з’есці на чым (разм.) — быць вопытным у якой-н. справе.

У сабакі вачэй пазычыць (пазычыўшы) (разм., асудж.) — згубіць сумленне.

|| памянш. саба́чка, -і, мн. -і, -чак, м. (да 1 знач.).

|| прым. саба́чы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кні́жнік м

1. (знаўца кніг) Búchgelehrte (sub) m -n, -n; Bücherwurm m -(e)s, -würmer (жарт, іран);

2. (аматар кніг)Bücherfreund m -(e)s, -e, Bücherkenner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)