праём, ‑а, м.

Адтуліна ў сцяне для акна, дзвярэй і пад. З аднаго пакоя ў другі вялі дзверы, але іх саміх яшчэ не было, толькі праём вызначаў іх будучае месца. Арабей. Калі прачнулася Аксіння, калі адкрыла вочы яна, — убачыла ў праёме акна неба, чыстае і сіняе. Вярцінскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабутэ́льнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто разам з кім‑н. п’е, п’янствуе. Са свайго пакоя выглянула Аля. Але як толькі ўбачыла гаспадара з сабутэльнікам, у той жа момант дзверы яе пакоя зачыніліся. Кавалёў. Наперадзе ішоў Кастусь Канцавы — былы сябар і сабутэльнік Сашкі, нёс вялізны драўляны крыж. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саро́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сарокі, належыць ёй. Незаследжаны двор... Парог... А на плоце — сляды сарочыя. Барадулін.

2. Падобны або такі, як у сарокі. Але як толькі прачыняў дзверы рэдакцыйнага калідора, мяне адразу як бы глушыла сарочае стракатанне машынак, бянтэжыла мітусня ў калідоры. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цывільны. На гэты раз дзверы расчыніліся болей урачыста, павольна і стала, і парог пераступіла даволі фацэтная і маляўнічая постаць штацкага чалавека. Колас. Я спінаю да лямпы стаю Зноў у штацкім адзенні. Куляшоў. Вагон шчыльна набіты вайскоўцамі і штацкімі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áusheben

* vt

1) выма́ць; здыма́ць з заве́саў (дзверы)

2) выко́пваць (яму)

3) ліквідава́ць

4) вайск. прызыва́ць, набіра́ць, мабілізава́ць (навабранцаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

window [ˈwɪndəʊ] n.

1. акно́;

a window display вітры́на;

a French window шкляны́я дзве́ры (на веранду);

window shutters акані́цы

2. акно́, аке́нца (частка экрана дысплея ў камп’ютары)

♦

fly/go out of the window infml зні́кнуць, змата́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drapać

drap|ać

незак.

1. скрэбці, драпаць;

pies ~ie do drzwi — сабака драпае дзверы (скрабецца ў дзверы);

2. чухаць;

~ać głowę — чухаць галаву;

3. пяршэць;

~ie w gardle — дзярэ (пяршыць) у горле;

4. крэмзаць;

chce się ściany (ścianę) ~ać! — хоць галавой аб сцяну!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адчыні́ць сов.

1. (дверь, окно, шкатулку и т.п.) откры́ть; отвори́ть;

2. (наглухо заделанное) отку́порить;

3. (театр, школу, собрание и т.п.) см. адкры́ць;

◊ а. дзве́ры — (перад кім) откры́ть дверь (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

укаці́цца сов., прям., перен. вкати́ться;

мяч ~ці́ўся ў варо́ты — мяч вкати́лся в воро́та;

расчыні́ліся дзве́ры, і ў пако́й клубко́м ~ці́ўся хло́пчык — распахну́лась дверь, и в ко́мнату клубко́м вкати́лся мальчуга́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наперако́с, прысл.

Разм.

1. Коса ў адносінах да чаго‑н. Дзверы пайшлі наперакос.

2. перан. Не так, як трэба, як заўсёды. Прыгожа і ў дастатку жыў Глінчакоў. А пасля вайны ўсё пайшло ў яго неяк наперакос. Ракітны. Дзяўчына была сумная, думала аб тым, што яе жыццё пайшло наперакос. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)