job [dʒɒb] n.
1. пра́ца, рабо́та, слу́жба;
a parttime job рабо́та на працягу́ то́лькі ча́сткі працо́ўнага дня або́ ты́дня;
a temporary/permanent job часо́вая/пастая́нная рабо́та;
be out of a job быць беспрацо́ўным;
change jobs мяня́ць ме́сца пра́цы;
get/find a job атрыма́ць/знайсці́ рабо́ту;
lose a job стра́ціць рабо́ту
2. апера́цыя (на камп’ютары)
♦
just the job BrE, infml якра́з то́е, што патрэ́бна;
The computer we got is just the job! Камп’ютар, што мы атрымалі, якраз тое, што патрэбна!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mean3 [mi:n] adj.
1. (to) нядо́бры, благі́, по́длы;
Don’t be so mean to me! Не будзь такім нядобрым да мяне.
2. (with) BrE скупы́;
She has always been mean with money. Яна заўсёды была скупая на грошы.
3. AmE зло́сны, злы;
Be careful, that’s a mean dog. Будзь асцярожным, гэты сабака злы.
4. бе́дны і бру́дны (пра месца)
5. AmE, infml выда́тны, спры́тны
6. пасрэ́дны
♦
be no mean athlete/performer быць выда́тным/спры́тным спартсме́нам/выкана́ўцам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
road [rəʊd] n.
1. даро́га, гасці́нец;
a major/minor road гало́ўная/другара́дная даро́га;
a country/mountain road прасёлачная/го́рная даро́га;
along the road уздо́ўж даро́гі;
up/down the road уве́рх/уні́з па даро́зе;
Your road lies straight before you. Вам ісці прама.
2. шлях (да чаго-н.), спо́саб (дасягнення чаго-н.);
be on the road to smth. быць на шляху́ да чаго́-н.
♦
any road ва ўся́кім ра́зе, прына́мсі;
one for the road infml развіта́льная ча́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
set2 [set] adj.
1. нерухо́мы, засты́лы;
a set stare нерухо́мы по́гляд;
with a set face з каме́нным тва́рам
2. пастая́нны, цвёрда вы́значаны; нязме́нны;
set wages цвёрды акла́д;
a set pattern штамп;
a set phrase клішэ́
3. насто́йлівы, упа́рты;
a man of set opinions чалаве́к цвёрдых по́глядаў;
We’ve come here for a set purpose. Мы прыйшлі сюды з цвёрдым намерам.
♦
be set on doing smth. мець наме́р рабі́ць што-н.;
be (dead) set against smth. быць су́праць чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
share2 [ʃeə] v.
1. дзялі́ць; дзялі́цца;
share news with smb. паведамля́ць каму́-н. навіну́;
share asecret ве́даць сакрэ́т
2. (among/between) мець што-н. агу́льнае, карыста́цца ра́зам;
share a room жыць у адны́м пако́і;
share smb.’s opinion далучы́цца да чыёй-н. ду́мкі;
share joys and sorrows with smb. перажыва́ць ра́зам з кім-н. і го́ра, і ра́дасць
3. удзе́льнічаць, быць па́йшчыкам;
share profits удзе́льнічаць у дахо́дах
♦
share and share alike мець ро́ўную до́лю ва ўсі́м
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
top1 [tɒp] n.
1. вяршы́ня; верхаві́на; вершалі́на
2. верх, ве́рхняя ча́стка;
at the top уве́рсе
♦
at the top of the tree на пе́ршым ме́сцы;
at the top of one’s voice на ўвесь го́лас;
from top to bottom з ве́рху да ні́зу;
from top to toe з галавы́ да ног;
on top of smth. зве́рху над чым-н.; у дада́так да чаго́-н.;
be/feel on top of the world быць/адчува́ць сябе́ на сёмым не́бе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нава́ла, ‑ы, ж.
1. Нашэсце ворага; напад. Фашысцкая навала. □ Калі ж вораг ізноў Меч узніме на нас, — Зломім хутка мы злую навалу. Журба. // Войска, армія, якія нападаюць на каго‑н. Па ўсіх дарогах плыла на ўсход чорная навала. Кулакоўскі.
2. Бяда, няшчасце; непрыемнасці. Як страшэнную навалу ўспамінае Таня смерць старэйшага брата Лёнькі. Гроднеў. Хацелася ўцячы ад навалы, хацелася быць як далей ад агню і енкаў! Кавалёў. Па тону пытанняў ён пачуў, што на яго насоўваецца нейкая навала. Колас. / Аб з’явах прыроды. Недзе навала плыве дажджавая Мыць кіпарысы і клёны. Свірка. Але навалу хмар цяжкіх Стрымалі, выгнуўшыся, хвоі. Танк.
3. Вялікая колькасць каго‑, чаго‑н.; скопішча. І сёння помні, Мой горад, пра нялёгкае тады. За хлебам — чэргі. Бежанцаў навала. Лойка. Крыху пазней, калі адхлынула навала асноўнай работы, Сяльчонак засеў за вывучэнне становішча лугоў. Асіпенка. Над затуманенай навалаю гор у супакоеным вячэрнім небе ціха дагараў шырокі Мядзведжы хрыбет. Быкаў.
4. перан. Нешта цяжкае, непрыемнае, што павісае над чалавекам, чакае яго. Навала безвыходнасці. Навала тугі. Навала суму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.
1. Мець уладу над кім‑, чым‑н., уладарыць. Дні тры ў мястэчку панавалі белапалякі. Лынькоў. З гісторыі .. [Сярожка] цьмяна ўспамінаў, што некалькі вякоў там [у Мексіцы] панавалі іспанцы. Скрыпка.
2. Мець пераважнае распаўсюджанне; пераважаць. Зялёны колер розных адцен[ня]ў пануе тут над усім. В. Вольскі. Баявы настрой, які панаваў у пачатку сходу, хутка апаў, загаварылі пра дробязі, і то без запалу, абы не маўчаць. Хадкевіч. // Ахопліваць, запаўняць, напаўняць сабой усё. У лясным гушчары пануе спрадвечны змрок і цішыня. М. Ткачоў. Хлопцы маўчаць. Стоеная цішыня пануе некалькі хвілін. Навуменка.
3. Узвышацца над чым‑н. (пра горы, будынкі і пад.). Мы падымаемся на ўзвышша Бірса, якое пануе над усім наваколлем. В. Вольскі. [Дуб] уладна панаваў над шырокім прасцягам прысадзістага алешніку. Аляхновіч.
4. Быць галоўным у чым‑н., дзе‑н.; першынстваваць. То браў верх тоўсты.. голас, то панаваў галасок тоненькі. Бядуля.
5. Разм. Жыць у раскошы. У харомах прыгожых панавала сястра: клеці поўныя збожжа, а каморы — дабра. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. каго-што. Патрымаць каго‑, што‑н. (на руках, у зубах, у роце і пад.) некаторы час. Пратрымаць дзіця на руках цэлы вечар.
2. каго-што. Не адпускаць, прымусіць быць, знаходзіцца дзе‑н. некаторы час. А Дануту доўга пратрымалі на Лукішках у турме, думаючы што-небудзь выпытаць. Карпюк. // што. Патрымаць што‑н. у сябе, не аддаваць некаторы час. Летась хлопцы пазычылі ў суседняй вёсцы, у сваяка, тоўсты том Гогаля, пратрымалі яго аж дагэтуль, дый то не хочацца аддаваць. Брыль. // што. Захаваць што‑н. у пэўным становішчы некаторы час. Пратрымаць акно адчыненым увесь дзень.
3. каго-што. Прымусіць прабыць каго‑н. у якім‑н. стане, становішчы некаторы час. Пратрымаць хворага ў пасцелі цэлы тыдзень.
4. без дап. Прабыць, захавацца, не змяняючыся некаторы час. Мароз пратрымаў два тыдні.
5. перан.; каго-што. Забяспечыць каго‑н. кормам; пракарміць. Цяпер Агаце не да парсюкоў, каб хоць як карову пратрымаць. Сабаленка. У .. [каваля] быў дробны кавалак зямлі, на якім льга было пратрымаць каня і карову. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбы́ць, ‑буду, ‑будзеш, ‑будзе; пр. прыбыў, ‑была, ‑было; заг. прыбудзь; зак.
1. Прыйсці, прыехаць куды‑н. Цягнік прыбыў своечасова. □ Інспектар паведамляў, калі і дзе назначаюцца экзамены, куды настаўнік павінен прыбыць са сваімі вучнямі. Колас. Ужо цямнела, калі Косця са сваім фанерным куфэркам прыбыў у інтэрнат. Карпюк. // Паступіць, быць дастаўленым куды‑н. (пра груз і пад.). — Якраз прыбылі дэталі магутнага земснарада, трэба паглядзець, як ідзе мантаж. Дадзіёмаў.
2. Павялічыцца, прыбавіцца (колькасна, у аб’ёме, велічыні і пад.). Вада прыбыла ў рэчцы. □ На хаду прычэсваючы валасы, са спальні выйшла маці. — На цэлы кілаграм прыбыла, — паказала яна на малую. Арабей. / у безас. ужыв. [Кавальчук:] — У цябе пойдуць справы яшчэ лепш, калі людзей у «Перамозе» прыбудзе. Паслядовіч. У Жыздрыцы за гэты час камсамольцаў прыбыло. Яшчэ запісаўся Арсей Анцішэўчык. Калюга. // З’явіцца ў дадатак да чаго‑н.; дабавіцца. Палічыў — прыбыў сучок адзін У ласіным кусце, між галін. Бялевіч.
•••
Не адбудзе, не прыбудзе гл. адбыць.
У нашым палку прыбыло — нас стала больш, такіх, як мы, стала больш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)