дух
1.
абсолю́тный дух
2.
злой дух злы дух;
◊
в ду́хе чего́-л. у ду́ху чаго́-не́будзь;
ни слу́ху ни ду́ху ні слы́ху ні ды́ху, няма́ і по́чуту;
быть в ду́хе быць у гумо́ры (у настро́і);
быть не в ду́хе быць не ў гумо́ры (не ў настро́і);
во весь дух на ўсю моц, як мага́;
чу́ять дух дух чуць;
па́дать ду́хом па́даць ду́хам;
не хвата́ет ду́ху не хапа́е ду́ху;
как на духу́ як на спо́ведзі;
что́бы ду́ху твоего́ здесь не́ было каб ду́ху твайго́ тут не было́;
в здоро́вом те́ле здоро́вый дух у здаро́вым це́ле здаро́вы дух;
подня́ть дух падня́ць дух;
дух вре́мени дух ча́су;
дух захва́тывает дух займа́е;
тяжёлый дух ця́жкі дух.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)