ую́н, ‑а, м.

1. Прэснаводная, вельмі рухавая рыба сямейства ўюновых з падоўжаным чэрвепадобным целам. Мяса ўюна тлустае, мяккае і крыху саладкаватае на смак. Матрунёнак.

2. перан. Разм. Рухавы, жвавы чалавек. [Сімачка] здрыганула ножкамі і ўюном выкаўзнулася, каб самой пабегчы да дзяцей. Гроднеў. // Пранырлівы, лаўкач. Гэты ўюн заўсёды выкруціцца.

•••

Віцца ўюном гл. віцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферт, ‑а, М ‑рце, м.

1. Устарэлая назва літары «ф».

2. Разм. Франтаваты, фарсісты, самаздаволены чалавек. — Як табе падабаецца гэты ферт? — запытаў Сяргей, калі мы адышлі далей. Чарнышэвіч. У яго [Бабейкі] быў такі дзелавіты выгляд, што Ваўчок ажно пырснуў са смеху: «Ах ты які ферт выгладжаны!» Хадкевіч.

•••

Хадзіць (глядзець) фертам гл. хадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храсто́к, ‑тка, м.

Гнуткая і шчыльная злучальная тканка пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў дарослага чалавека. Храсткі гартані. □ Перасадка чалавеку такіх тканак, як храсток, косці, рагавіца вока, — ужо не праблема. «Звязда». Чалавек азірнуўся і пайшоў паволі назад. Храсткі яго носа варушыліся. Чорны.

•••

Надгартанны храсток — надгартаннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёзка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑зцы, Т ‑ай (‑аю); Р мн. ‑зак; ж.

Разм. Чалавек, які мае аднолькавае з кім‑н. імя. — Як цябе завуць? — спытала ў яго Марыя Міхайлаўна. — Юра... — Добрае імя. Скажы, Юра, што ты ведаеш пра свайго славутага цёзку? — Гэта пра Гагарына? Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frajer

м.

1. разм. навічок; наіўны чалавек; прасцяк;

nie rób ze mnie ~a перан. не рабі з мяне дурня;

2. разм. дробязь, глупства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ама́тар

(лац. amator)

чалавек, які ў вольны час займаецца чым-н. не для заробку, а па ахвоце, па схільнасці; любіцель (параўн. прафесіянал).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

education [ˌedʒʊˈkeɪʃn] n.

1. адука́цыя; навуча́нне, выхава́нне;

primary/secondary/higher education пачатко́вая/сярэ́дняя/вышэ́йшая адука́цыя;

compulsory education абавязко́вая адука́цыя;

the state education system дзяржа́ўная сістэ́ма адука́цыі;

a man of little education малаадукава́ны чалаве́к;

get/receive an education атрыма́ць адука́цыю

2. Education мето́дыка навуча́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

humour​1 [ˈhju:mə] n.

1. гу́мар; насме́шлівасць, весяло́сць но́раву; жартаўлі́васць;

a sense of humour пачуццё гу́мару;

a man of humour чалаве́к з пачуццём гу́мару

2. fml настро́й, гумо́р;

in good/bad/ill humour у до́брым/дрэ́нным настро́і;

out of humour не ў гумо́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stuff​1 [stʌf] n.

1. infml рэ́чыва, матэрыя́л;

We’ll see what stuff he’s made of. Мы паглядзім, што ён за чалавек.

2. infml мана́ткі, нажы́ткі

♦

do one’s stuff рабі́ць сваю́ спра́ву;

stuff and nonsense! лухта́! глу́пства!;

that’s the stuff! гэ́та што трэ́ба!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

white​1 [waɪt] n.

1. бяло́к (яйка)

2. бяло́к (вока);

turn up the whites of one’s eyes закаці́ць во́чы

3. бе́лы ко́лер; бе́лая фа́рба

4. pl. whites бе́лае адзе́нне

5. бе́лы (чалавек); беласку́ры

6. бе́лы; белагвардзе́ец

♦

call white black называ́ць бе́лае чо́рным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)