plus
[plʌs]
1.
prep.
1) плюс
Three plus two equals five — Тры плюс два бу́дзе пяць
2) а такса́ма
intelligence plus experience — ро́зум, а такса́ма до́сьвед
2.
adj.
дада́тны (напр. лік, электры́чны зара́д)
3.
n.
плюс (знак склада́ньня або́ дада́тнасьці)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
затармазі́ць, ‑мажу, ‑мозіш, ‑мозіць; зак.
1. што і без дап. Спыніць пры дапамозе тормаза; збавіць ход тормазам. Вылецелі пяць матацыклістаў. Яны затармазілі матацыклы, і адзін з іх падбег да людзей. Шамякін. Шафёр.. зрабіў правы паварот, але раптам рэзка затармазіў. Васілёнак.
2. Спыніцца, збавіць свой ход. Каля маста пярэдні грузавік, а за ім і іншыя затармазілі. Мележ. Вагоны ўздрыгануліся і рэзка затармазілі. Няхай.
3. перан.; што. Разм. Затрымаць, зацягнуць развіццё чаго‑н. Затармазіць справу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даве́рху, прысл.
Роўна з верхнімі краямі. Каструля была вялікая, на пяць літраў, і налілі ў яе амаль што даверху — на выпадак, калі хто папросіць дабаўкі. Дамашэвіч. На другі дзень Кастусь Махнач сустракаў каля кузні першую падводу, даверху нагружаную старым жалезным ламаччам. Курто.
•••
Знізу даверху — а) усюды, у любым месцы. У кошыку знізу даверху былі баравікі; б) ад ніжэйшых інстанцый да вышэйшых. У кнізе звыш двухсот дакументаў... Тут прадстаўлены ўвесь урадавы апарат знізу даверху. Г. Кісялёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́вень, ліўня, м.
1. Моцны, праліўны дождж. За якія пяць хвілін рэдкі дождж змяніўся страшэнным ліўнем. Шашкоў. Хлынуў цёплы вясенні лівень. Гурскі.
2. перан. Пра тое, што падае, рухаецца, сыплецца масай, вялікай колькасцю. Нас не было яшчэ зусім на свеце, Калі грымеў Аўроры залп, калі Пад ліўнем куль матросы і гвардзейцы Па штурм Палаца Зімняга ішлі. Гілевіч. Прырэчны арэшнік увесь дыміўся залатым пылам, вераб’і перасыпаліся буйным ліўнем са стрэх на гразкую вуліцу. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. Пацярпець. Заплакаў Дзяніска. — Я хачу есці. Ідзем дамоў. — Патрывай, Дзяніска, хвіліначку, патрывай, мой маленькі... Скора прыдзем да партызан, і яны ўсяго-ўсяго табе дадуць. Шамякін. — Галоўку напячэ, балець будзе, — вядзе сваё бабуля. — Нічога, патрываю, — адказвае ўнук. Юрэвіч.
2. Пратрымацца нейкі час. Падыходзіць чарга гаварыць мне. Маўчанне, якое патрывала нейкіх пяць-дзесяць хвілін, разрываецца дзедавай трубою: — Ды ты ж тое самае гаворыш, што і нашы. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мно́го-мно́го
1. нареч. (очень много) мно́га-мно́га, ве́льмі мно́га;
2. в знач. вводн. сл., разг. са́ма больш, ад сі́лы;
за э́то мо́жете взять мно́го-мно́го пять ты́сяч рубле́й за гэ́та мо́жаце ўзяць са́ма больш (ад сі́лы) пяць ты́сяч рублёў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
occupy
[ˈɑ:kjəpaɪ]
v., -pying, -pied
1) займа́ць
The garden occupies 5 acres — Сад займа́е пяць а́краў
2) акупава́ць
3) быць на стано́вішчы
to occupy an important position — займа́ць ва́жнае стано́вішча
4) быць заня́тым
to be occupied with something — займа́цца чым-н.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
muddle2 [ˈmʌdl] v. блы́таць
muddle along [ˌmʌdləˈlɒŋ] phr. v. дзе́йнічаць наўздага́д
muddle through [ˌmʌdlˈθru:] phr. v. спра́віцца (якім-н. чынам, так або інакш);
Somehow our firm will muddle through the next five years. Як-небудзь наша фірма яшчэ праіснуе наступныя пяць гадоў.
muddle up [ˌmʌdlˈʌp] phr. v. блы́таць, пераблы́тваць; паруша́ць пара́дак; прыво́дзіць у бязла́ддзе;
Don’t muddle me up! Не блытай мяне!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
a [eɪ] неазначальны артыкль
1. звыч. не перакладаецца;
She is a student. Яна студэнтка.
2. адзі́н, адна́, адно́;
a friend of mine адзі́н мой ся́бра
3. не́йкі, не́хта;
A Mr. Smith rang. Тэлефанаваў нейкі містар Сміт.
4. : She gave out five dollars a person. Яна раздала па пяць долараў кожнаму.
5. : twice a week два разы́ на ты́дзень
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
па́нства, ‑а, н.
1. зб. Паны. Шыш-Шышнеўскі быў нядрэнны настаўнік, але цягнуўся за мясцовым панствам, з вучнямі і іх бацькамі трымаўся здалёк і афіцыйна. С. Александровіч.
2. Панаванне, улада паноў. — Уціск вечнага панства палажыў на.. [чалавека] свой адбітак. Чорны.
3. Спешчанасць, імкненне жыць у раскошы, пагардлівыя адносіны да працы, уласцівыя панам. [Лоўгач:] — Ці правільна гэта? Адзін пакой на чацвярых. А ў нас пяць пакояў на чацвярых. І якія? Амаль удвая большыя. Панства нейкае ў нас з табой... Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)