пранасі́ць сов., в разн. знач. проноси́ть;

цэ́лы дзе́нь ~сі́ў кні́гу і вярну́ў наза́д — це́лый день проноси́л кни́гу и возврати́л наза́д;

пяць гадо́ў ~сі́ў паліто́ — пять лет проноси́л пальто́;

п. падэ́шву наскро́зь — проноси́ть подо́шву наскво́зь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)