Маскоўская дзяржава (гістар.) 2/391; 5/259; 6/506; 8/299, гл. Маскоўскае вялікае княства, Руская цэнтралізаваная дзяржава

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

absorption

[əbˈzɔrpʃən]

n.

1) абсо́рбцыя f., паглына́ньне, усмо́ктваньне, уця́гваньне n.

absorption of light rays by black objects — паглына́ньне сьветлавы́х про́мняў чо́рнымі прадме́тамі

2) заглыбле́ньне n. ў не́чым; вялі́кае зацікаўле́ньне n. не́чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ля́дзішча

1. Месца, прыдатнае для ачышчэння ад зарасніку (Нас. АУ).

2. Вялікае ляда; месца, дзе было ляда 1 (Слаўг.). Тое ж лядзі́шча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падзе́я, ‑і, ж.

Здарэнне, выпадак. Падзеі апошніх дзён адышлі дзесь далёка-далёка, як бы іх і не было. Колас. У Міколкавым раннім дзяцінстве было многа падзей, але ці дужа іх ўспомніш усе. Лынькоў. // Тое, што парушае звычайны парадак, нармальную плынь жыцця. Заняткі прайшлі без асаблівых падзей. Гамолка. // Важная, выдатная з’ява, вялікае здарэнне. Гістарычная падзея. Міжнародным падзеі. □ Над Свіслаччу домік Стаў сведкам Вялікіх у свеце падзей. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіло́, ‑а, н.

1. Прыстасаванне ў выглядзе петляў для лоўлі птушак і дробных жывёлін. Паслухайце толькі, да чаго дадумаўся.. [Вася]: зрабіў вялікае сіло, налавіў поўную клетку птушак. Пальчэўскі. Пайшоў бацька ў лес, паставіў сіло і злавіў зайца. Якімовіч.

2. перан. Тое, што пазбаўляе волі; пастка. Толькі ўвосень Агата зразумела, што трапіла ў сіло, пастаўленае гэтым сваім чалавекам. Сабаленка. Балот гнілых сіло нам болей пагражаць не стане. Дудар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sea

[si:]

n.

1) мо́ра n.

2) вялі́кае во́зера

3) мо́цная хва́ля

a high sea — высо́кія мо́цныя хва́лі

- be at sea

- follow the sea

- go to sea

- high sea

- put to sea

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гіга́нт

(гр. gigas, -antos)

1) чалавек, жывёліна або расліна незвычайна вялікага росту; волат, велікан (напр. слон-г., дуб-г);

2) вялікае і важнае па значэнні прадпрыемства (завод-г.);

3) перан. чалавек, які вызначаецца значнымі дасягненнямі ў якой-н. галіне дзейнасці (г. думкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Крэж1 ’дрэва, у якім асяродак не ў цэнтры’ (Шатал., Клім.), ’унутраная амярцвелая частка дрэва’ (Жыв. сл.), ’хвоя з крохкай і цвёрдай драўнінай’ (ТС). Рус. кряжвялікае моцнае дрэва’, ’калодны вулей’, ст.-рус. кряжь ’брус’. Першапачаткова ’круглы брус’ да прасл. kr^gъ ’круг’ з іншай ступенню аблаўта (прасл. kręg‑jь) (Фасмер, 2, 391).

Крэж2 ’прыбярэжная мель на возеры’ (Нар. лекс.). Укр. кряж ’бугор’. Да * kręg‑jь ’акруглы’. Гл. крэж©.

Крэж3 ’абрыў на дне возера; паглыбленне, яма’ (Яшк.). Гл. крэж2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wchtigkeit

f

1) - значэ́нне, ва́жнасць

das ist von grßer ~ — гэ́та ве́льмі ва́жна

sich (D) grße ~ zsprechen* — надава́ць сабе́ вялі́кае значэ́нне

2) pl ~en

ва́жныя акалі́чнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

помеще́ние ср.

1. (действие) змяшчэ́нне, -ння ср.; адда́ча, -чы ж.; стаўля́нне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; умяшчэ́нне, -ння ср., уто́ўпліванне, -ння ср.; см. помеща́ть;

2. (здание) памяшка́нне, -ння ср.;

здесь большо́е помеще́ние тут вялі́кае памяшка́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)