вялі́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вялі́кі |
вялі́кая |
вялі́кае |
вялі́кія |
| Р. |
вялі́кага |
вялі́кай вялі́кае |
вялі́кага |
вялі́кіх |
| Д. |
вялі́каму |
вялі́кай |
вялі́каму |
вялі́кім |
| В. |
вялі́кі (неадуш.) вялі́кага (адуш.) |
вялі́кую |
вялі́кае |
вялі́кія (неадуш.) вялі́кіх (адуш.) |
| Т. |
вялі́кім |
вялі́кай вялі́каю |
вялі́кім |
вялі́кімі |
| М. |
вялі́кім |
вялі́кай |
вялі́кім |
вялі́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нато́ўп, -у, мн. -ы, -аў, м.
Вялікае зборышча людзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бе́дства, -а, мн. -ы, -аў, н.
Вялікае няшчасце з цяжкімі вынікамі.
Стыхійнае б.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ільма́, -ы́, ж.
Вялікае лісцевае дрэва з каштоўнай драўнінай.
|| прым. ільмо́вы, -ая, -ае.
Ільмовая кара.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гале́ра, -ы, мн. -ы, -ле́р, ж. (гіст.).
Вялікае драўлянае мнагавёсельнае судна.
|| прым. гале́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каха́нне, -я, н.
Вялікае сардэчнае пачуццё да пэўнай асобы іншага полу.
Першае к.
Прызнацца ў каханні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маўзале́й, -я, мн. -і, -яў, м.
Вялікае надмагільнае мемарыяльнае збудаванне.
М.
Леніна.
|| прым. маўзале́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распаўсю́джанне ср. распростране́ние;
мець вялі́кае р. — име́ть большо́е распростране́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адтараба́ньваць
‘моцна стукаць, утвараючы шум, грукат; хутка гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення; адцягваць, адвозіць што-небудзь цяжкае, вялікае, грузнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адтараба́ньваю |
адтараба́ньваем |
| 2-я ас. |
адтараба́ньваеш |
адтараба́ньваеце |
| 3-я ас. |
адтараба́ньвае |
адтараба́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адтараба́ньваў |
адтараба́ньвалі |
| ж. |
адтараба́ньвала |
| н. |
адтараба́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адтараба́ньвай |
адтараба́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адтараба́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што) і без дап.
Мець вялікае сардэчнае пачуццё да асобы іншага полу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)