адтараба́ньваць

‘моцна стукаць, утвараючы шум, грукат; хутка гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення; адцягваць, адвозіць што-небудзь цяжкае, вялікае, грузнае’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адтараба́ньваю адтараба́ньваем
2-я ас. адтараба́ньваеш адтараба́ньваеце
3-я ас. адтараба́ньвае адтараба́ньваюць
Прошлы час
м. адтараба́ньваў адтараба́ньвалі
ж. адтараба́ньвала
н. адтараба́ньвала
Загадны лад
2-я ас. адтараба́ньвай адтараба́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адтараба́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)