Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Біндаво́кі ’аднавокі, сляпы на адно вока’ (Бяльк.), ’бяльматы’ (Нас.). Укр.биндоо́кий (//блиндоокий). Цёмнае слова. Ва ўсякім выпадку першая частка слова (бінд‑) па сваёй фанетыцы яўнае запазычанне. Паняцце ’аднавокі, вірлавокі, касавокі і пад.’ можа выражацца складанымі словамі з словам ’жэрдка, падважнік і г. д.’ Параўн. чэш.bidlooký, pidlooký (bidlo ’жэрдка’), укр.вирлоо́кий ’вірлавокі, лупаты’, вирла́тий (пра вочы) ’лупаты’, ви́рла (мн.) ’лупатыя вочы’ (ви́рло ’доўгі падважнік, якім павяртаюць ветраны млын’; іначай пра ўкр.вирлатий, вирлоокий, бел.верлавокі Куркіна, Этимология 1970, 101–102). Семантычная матывацыя: ’падважнікі, якія «глядзяць» у розныя бакі’ → ’косыя вочы’. Можна меркаваць, што і ў слове біндаво́кі першая частка азначае ’жэрдка і г. д.’ Параўн. укр.бендю́га, биндю́га ’падважнік’, рус.биндю́г, биндю́га, бендю́г, бендю́га ’тс’ (< ням.; Фасмер, 1, 166).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лы́паць ’маргаць’, ’бяссэнсава маргаць ад здзіўлення, страху, збянтэжанасці’, ’маўчаць, не ведаючы, што сказаць’ (ТСБМ, Шат., Касп.; КЭС, лаг.), ’вытрэшчваць вочы’ (полац., Нар. лекс., Чыгрынаў, КТС), лы́пнуць ’плюснуць (вачыма)’ (ТС). Укр.лупати (очима) ’тс’, зах. ’слаба гарэць’; польск.łypać запазычана з усх.-слав. моў. Да прасл.дыял.glipati: рус. устар. глипа́ть ’азірацца’, ст.-укр.гли́пати ’аглядваць, азіраючыся’, укр.гли́пати ’вытрэшчваць вочы’, бойк. ’кідаць вокам’, глип! ’зірк’, ’лып’, якое да і.-е.*glip‑/*ghlib‑ (Трубачоў, Эт. сл., 6, 127–128). Аднак аўтарамі гэтага слоўніка дапускаецца, што glipati — экспрэсіўнае ўтварэнне, якое можнатады параўнаць з дац.glippe ’маргаць’, швед.glippa ’часта адкрываць (вочы)’. Чэкман (Балто-слав. иссл., 74, 125) супастаўляе з літ.glìbti, žlìbti ’станавіцца падслепаватым’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hoodwink
[ˈhʊdwɪŋk]
v.t.
1) ашу́кваць, падма́нваць, абду́рваць
2) закрыва́ць, хава́ць
3) завя́зваць во́чыкаму́ чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bleary
[ˈblɪri]
adj. blearier, bleariest
затума́нены, цьмя́ны
eyes bleary with weeping — во́чы, затума́неныя ад пла́чу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nabiec
nabie|c
зак.
1. набегчы;
2. наліцца, напоўніцца;
oczy krwią ~gły — вочы наліліся крывёй;
łzy ~gły do oczu — вочы напоўніліся слязьмі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)