Тое, што і адслужыць (у 1 знач.). Адслужыўшыся некалі ў войску, Сомік не прыйшоў адразу дадому, а яшчэ недзе прападаў гады са два.Крапіва.І акурат у гэты самы час адслужыўся і вярнуўся з арміі Васіль.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыхт, ‑у, М ‑хце, м.
Разм. У выразе: рыхт у рыхт — таксама, дакладна так або такі самы, дакладна такі. На крок за .. [Іванам] двое спадарожнікаў, такіх жа барадатых .. і ўзброеных рыхт у рыхт, як іхні правадыр, моўчкі пазіралі на пазаміраўшых ад цікавасці вучняў.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хутарэ́ц, ‑рца, м.
Разм.Памянш.-ласк.да хутар; невялікі хутар. Косая сцежка вырываецца з парасніку і лена ўзбягае на ўзгорак пад самы хутарэц.Мурашка.Рудзінскія таксама жывуць на канцы сяла. Нават не на канцы, а наводшыбе, так, як бы свой хутарэц.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акра-
(гр. akros = крайні, самы аддалены, высокі)
першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці, «які адносіцца да канечнасцей, органаў, частак цела», «які адносіцца да вяршыні», «верхні».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ме́ра, -ы, мн. -ы, мер, ж.
1. Адзінка вымярэння.
М. даўжыні.
М. вагі.
2. Велічыня, ступень чаго-н.
3. Дзеянне або сукупнасць дзеянняў, сродкаў для ажыццяўлення чаго-н.
Прыняць рашучыя меры.
Меры сацыяльнай асцярогі.
◊
Знаць меру — праяўляць умеранасць у чым-н.
У меру —
1) дастаткова, 2) якраз столькі, колькі і трэба.
У адной меры — такі самы, як і быў раней, без змен.
Па мерычаго, прыназ. з Р — у адпаведнасці з чым-н., супадаючы з чым-н.
Па меры сіл.
Па меры магчымасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
undesirable[ˌʌndɪˈzaɪərəbl]adj.
1. нежада́ны, непажада́ны; нязру́чны;
an undesirable moment нязру́чны мо́мант;
He called at a most undesirable moment. Ён прыйшоў у самы нязручны момант.
2. падазро́ны;
a most undesirable person надзвы́чай падазро́ная асо́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
the most vocal member of the audienceса́мы галасі́сты з усі́х прысу́тных
2. галасавы́; вака́льны;
a vocal range дыяпазо́н го́ласу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
разма́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., што.
1. Разнесці, расцерці па якой‑н. паверхні, мажучы, пэцкаючы яе. Размазаць слёзы па твары. Размазаць падцёкі. □ З носа ішла кроў, .. [Сотнікаў] размазаў яе па твары і кульнуўся з дарогі ў канаву: насупраць за вербамі ішоў, мусіць, той самы танк, што падбіў яго.Быкаў.На трэцім слове [Аўдоля] зрабіла памылку, вярнулася назад, хацела паправіць і размазала пальцам цэлае слова.Крапіва.
2.перан.; і без дап.Разм. З лішнімі падрабязнасцямі, адступленнямі расказаць, апісаць што‑н. — Чаму не скажуць? ото дзіва! — Той самы «Тэш», каб падлізацца, Гатоў хоць чорту запісацца, Яшчэ прыбавіць і размажа! — У гневе дзядзька Антось кажа.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паўзко́м ’паўзучы, прыпадаючы тулавам да паверхні’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб.), дзятл.по́ўзікам (Сцяшк. Сл.), по́ўзеком, поўзеко́м ’тс’ (ТС). Рус.ползком, балг.пълзешком ’тс’. Такі ж самы канчатак у форме Тв. скл. мае ўкр.поповзом, плазом. Прасл.polz‑ъkъ, polz‑ьkъ, якія ўтвараюць прыслоўе ў форме назоўнікаў Тв. скл. адз. ліку. Больш падрабязна аб гэтым гл. Карскі 2-3, 75–76.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́ншы (выш. ст.ад малы) der kléinere;
са́мы ме́нш der kleinste; jünger (малодшы);
ме́ншая ча́стка der kléinere Teil;
ме́ншае зло das kléinere Übel;
◊
па ме́ншай ме́ры, са́мае ме́ншае wénigstens, míndestens, zumíndest, zum Míndesten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)