czupiradło

н. разм. пудзіла; неахайна (безгустоўна) апранутая жанчына; чупірадла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гаспада́рлівы

1. хозя́йский;

~выя адно́сіны да спра́вы — хозя́йское отноше́ние к де́лу;

2. (заботящийся о хозяйстве) хозя́йственный, домови́тый;

г. чалаве́к — хозя́йственный челове́к;

~вая жанчы́на — хозя́йственная (домови́тая) же́нщина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кню́па ’ганарыстая жанчына з характарам’ (Нар. лекс.). Укр. кнюпіти ’сядзець сагнуўшыся’, хнюпити голову, нос ’апусціць галаву, нос’, похнюпитися ’сядзець сумна, маркотна’. Як здаецца, кнюпа ’ганарыстая жанчына з характарам’. Скнюпа ’маўклівая, маркотная жанчына’. Гэта беларуска-ўкраінская ізалекса балтыйскага паходжання. Параўн. літ. kniäubtis ’сядзець, апусціўшы галаву’, kniubti, knubti ’сагнуцца’ (параўн. ЕСУМ, 2, 475).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

амазо́нка ж.

1. (жанчына-коннік) Amazóne f -, -n;

2. (сукенка для язды вярхом) Amazónenkleid n -(e)s, -er, Réitkleid n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нату́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца ад цяжкай працы, звязаная з рэзкімі рухамі. Натузаецца жанчына [аручы] за дзень, прыедзе дадому — ні рук ні ног не чуе. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаму́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Незамужняя жанчына. Бачыць дзед — не на яго жаданне справа хіліцца, і высватаў сабе дзеўку-саракавуху, незамужку. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пермане́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Доўгатэрміновая завіўка валасоў. Прычоска-перманент. □ Да нас далучаецца Валя, прыгожая, досыць маладая жанчына з вялікімі сінімі вачыма і бялявымі завіткамі перманенту. Навуменка.

[Фр. permanent — пастаянны ад лац. permaneo — застаюся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пянько́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пянькі. // Выраблены, зроблены з пянькі. Пяньковы пояс. Пяньковыя вяроўкі. □ Жанчына трымала ў левай руцэ аброць з вузлаватым пяньковым повадам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́псавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыпеў. Рыпсавая вытворчасць. // Зроблены з рыпеў. Нячутна падышла жанчына ў лінялай жакетцы нараспашку і рыпсавым сарафане. Кулакоўскі. // Абцягнуты, абабіты рыпсам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаваро́днік, ‑а, м.

Абл. Плоскі круглы хлеб, спечаны на скаварадзе; праснак. Аржаны скавароднік. □ У кутку на доўгай лаве сядзела старая жанчына і жавала кавалак падгарэлага скавародніка. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)