Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
galosh
[gəˈlɑ:ʃ]
n., usually galoshes
1) галёш -а m.
2) Obsol.чаравік на драўля́най падэ́шве
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Паўшчуўля́ць ’абуць’ (Ян.). З ⁺па‑ўстшаўляцьу якое, відаць, з польск. + po‑ustrzewiać ’абуць у чаравікі’ < польск.trzewik ’чаравік’. Апошняе — да прасл.červьjь ’тс’. Адносна словаўтварэння параўн. ст.-рус.въетупьни (Свъступать).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Stöckelschuh
m -s, -e да́мскі чараві́к на высо́кім абца́се
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
башма́к
1.чараві́к, -ка м.;
2.спец. башма́к, -ка́м.;
◊
быть под башмако́м(у кого) быць пад пято́й (у каго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Барлёчы ’грубыя жаночыя чаравікі’ (Касп.), барля́чы (Шат.), ба́рлеч ’чаравік’. Укр.дыял.берля́чі ’зімовыя чаравікі’, польск.berlacze ’зімовыя боты, пантофлі’. Першакрыніца — ням.Bärenlatschen (да Bär ’мядзведзь’, Latsche ’пантофля’, гл. Брукнер, 21). Бел. і ўкр. формы, магчыма, праз польск. мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Клі́катні ’абутак на драўлянай падэшве’ (Сл. паўн.-зах.). Відаць, балтызм. Параўн. літ.klypkė ’зношаны драўляны чаравік’, які стаў крыніцай для бел.кліпанікі (гл.). Тады клі‑ KaąeHb < *klipk‑at‑ьnъ. Гэта даволі складаная рэканструкцыя не можа лічыцца дастаткова надзейнай. Параўн. таксама кліп‑ кліп (гл.).⇉'
2.Рмн.‑товак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі. Змітрок замацаваў загатоўку і падаў асцярожна разец.Ваданосаў.Аперацыі разлічаны дакладна па хвілінах, і скураная загатоўка імгненна ператвараецца ў дабротны мужчынскі чаравік.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штибле́ты (ед.штибле́тм., штибле́таж.)
1.(ботинки) чараві́кі, -каў, ед.чараві́к, -ка м.;
2.(гетры на пуговицах) уст. ге́тры, -раў ед. нет.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ке́рпаць ’крэмзаць, пісаць’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус.кропать у тым жа значэнні. Магчыма, гэтыя словы звязаны па паходжанню з прасл.kъrpati ’латаць, лапіць’ (рус.корпать ’лапіць’, серб.-харв.кр̏пити ’тс’, славен.kŕpati ’тс’ і інш.), літ.kùrpė ’чаравік’, лат.kur̃pe ’тс’, ст.-прус.kurpe ’тс’. Параўн. лапаць і лапіць.