Verbum

загато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. загатаваць ​¹ — загатоўваць. Загатоўка дроў.

2. Р мн. ‑товак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі. Змітрок замацаваў загатоўку і падаў асцярожна разец. Ваданосаў. Аперацыі разлічаны дакладна па хвілінах, і скураная загатоўка імгненна ператвараецца ў дабротны мужчынскі чаравік. Лужанін.