Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stepowieć
незак. ператварацца ў стэп
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прэ́рыя
(фр. prairie)
вялікі стэп у Паўн. Амерыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Пу́ста ’нежылое памяшканне, пустата’ (Ян.); параўн. серб.-харв.пу̏ста ’стэп’, макед.пуста ’тс’, славен.pusta ’стэп; пустэльня’, пра старажытнасць якіх сведчыць і запазычанае венг.puszta ’тс’, што, відаць, дае падставы для рэканструкцыі прасл.*pusta ’бязлюднае месца, пустэльня’ (субстантываваны прыметнік ад *pustъ, гл. пусты).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сцяпа́ ’стэп’ (Янк. 1). Форма на ‑а знаходзіць адпаведнікі ў славен.stépa, серб.-харв.сте̏па ’тс’, апошнія разглядаюцца як запазычанні праз англ. і ням.Steppe, іт.steppa ’тс’ (Скок, 3, 333). Верагодна, самастойнае пераўтварэнне па тыпу назоўнікаў ж. р. Гл. стэп, сцеп.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кіргі́зскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Кіргізіі, кіргізаў, належыць ім. Кіргізскі стэп. Кіргізская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Stepp
m -s, -s стэп (танец)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
раздо́льныпрям., перен. раздо́льный;
р. стэп — раздо́льная степь;
~нае жыццё — раздо́льная жизнь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тхло, ‑а, н.
Разм. Тхліна. Дзень нарадзіўся. Сонца ўзышло. Дыміўся ў росах стэп; з сырых балот Цягнула тхлом.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)