Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pot2[pɒt]v.
1.саджа́ць або́ пераса́джваць раслі́ны ў гаршчо́к
2. заганя́ць у лу́зу шар (у більярдзе)
3. страля́ць па жывёлах або́ пту́шках
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Садзі́ць ’запрашаць або прымушаць заняць якое-небудзь месца’; ’прызначаць, уладкоўваць на якую-небудзь пасаду’, ’пасяляць дзе-небудзь’, ’закопваць у зямлю карані саджанцаў, клубні і пад. з мэтай вырошчвання раслін’, ’змяшчаць у гарачую печ посуд для выпякання, сушэння’, ’энергічна, з сілай утвараць якое-небудзь дзеянне’. Укр.сади́ти, саджу́, рус.сади́ть, сажу́, стараж.-рус.садити, ст.-слав.садити, польск.sadzić, sadzę, в.-луж.sadźiś, н.-луж.sajźić, чэш.saditi, славац.sadiť, серб.-харв.са́дити, са̑дим, славен.sadíti, sadím, балг.садя́, макед.сади. Праслав.*sadìti, sadi̯ǫ каўзатыў да прасл.*sěsti ’сесці’. Роднасныя літ.sodìnti, sodinù ’саджаць’, ст.-прус.saddinna ’ён ставіць’, ensadints ’той, які ўстаўлены’; гоц.satjan ’саджаць’, ірл.suidim ’сяджу’ (Траўтман, 259), ст.-інд.sādáyati ’садзіць’, ірл.sáidim. Гл. таксама Фасмер, 3, 544 з літраў Брукнер, 478 і наст.; Махэк₂, 539; Борысь, 537; Шустар-Шэўц, 2, 1263–1264; Сной₁, 551; БЕР, 411–415. Параўн. сад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уздзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. і незак., накаго-што.
Накіраваць (накіроўваць) дзеянне, зрабіць (рабіць) уплыў. Уздзейнічаць на рост раслін. Уздзейнічаць асабістым прыкладам. □ З дзіцячых год .. [Самуілу] запомнілася многа добрага, што ўздзейнічала на яго ўяўленне.Каваленка.[Дырэктар:] — Магчыма, знойдуцца людзі, якім не захочацца саджаць ручкі ў снег, у гразь... Вы павінны ўмець уздзейнічаць, арганізаваць працу...Васілевіч.Рэвалюцыйны рух .. уздзейнічае на масы не толькі праз падзеі, але і праз людзей.У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
osadzać
незак.
1. сяліць, пасяляць;
2. прызначаць; саджаць (у турму);
3. наносіць;
4. насаджваць, асаджваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
seat2[si:t]v.
1.fmlсаджа́ць, уса́джваць;
She seated herself on the sofa. Яна ўселася на канапе;
Please, be seated. Сядайце, калі ласка.
2. змяшча́ць, умяшча́ць;
This hall seats 500. Гэтая зала на 500 чалавек.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Сядаві́ць ’садзіць’ (Сцяшк.), сядаві́цца ’сядаць, садзіцца’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ), сядовэ́тыся ’тс’ (кам., Сл. ПЗБ), седаві́цсе (siedawicsie) ’тс’ (Федар. 1). Каўзатыў ад сядаць (гл.) са значэннем ’прапанаваць сесці; рабіць так, каб нехта сеў’, параўн. адносіны ставіць і стаяць (гл.). Відаць, не можа разглядацца асобна ад садавіць ’дапамагаць, прапанаваць сесці’ (гл.), для якога дапускаецца запазычанне з польскай, што нельга выключыць па лінгвагеаграфічных прычынах, аднак магчымы і другасны каўзатыў ад саджаць, садзіць, гл. Да словаўтварэння параўн. ст.-бел.седовати, седывати ’паседжваць’ (Сл. Скар.), суфікс якіх перадаваў шматкратнасць дзеяння.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плянтава́ць ’разраўноўваць няроўнасці на сенажаці ці пашы’, ’вытоптваць, збіваць пасевы’ (дзярж., Нар. сл.), ’раўняць, расчышчаць’ (Сцяшк. Сл.), ’выкарчоўваць’ (даўг., Сл. ПЗБ), плян‑ тоўка ’поле на месцы расчышчала^ лесу’ (гродз., Мат. АС; Сцяшк. Сл.; Сцяшк. МГ), ’балотны луг’ (Касп.). З польск.plantować ’выраўноўваць паверхню грунту’, паводле Банькоўскага (2, 598), “штучны чыгуначны тэрмін”, магчыма, ад назвы planty ў Кракаве, пасаджанага на месцы зруйнаваць^ умацаванняў парку, ад лац.plantu ’расліна’, параўн. польск.plantować ’разводзіць экзатычныя расліны’, plantówka ’балотны луг, сена з якога можна збіраць толькі зімой’; Варш. сл. значэнне ’садзіць расліны’ выводзіць з франц.planier, якое з лац.plantare ’саджаць, высаджваць, засаджваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
confine
[kənˈfaɪn]1.
v.t.
1) абмяжо́ўваць, абмяжо́ўвацца
2) трыма́ць унутры́
A cold confined him to the house — Прасту́да трыма́е яго́ ў ха́це
to be confined to bed — быць прыкава́ным да ло́жка
3) саджа́ць у турму́, зьняво́льваць
2.
n. often confines
ме́жы; дзяржа́ўная мяжа́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hive
[haɪv]1.
n.
1) ву́лей -я m., кало́да f.
2) рой -ю m. (пчо́лаў)
3) ме́сца по́ўнае ру́ху, дзе́йнасьці, мітусьні́
4) людзкі́ мура́шнік
2.
v.t.
1) саджа́ць пчол у ву́лей
2) насі́ць мёд у ву́лей
3) запа́сіць на бу́дучыню
3.
v.i.
жыць зго́дна (як пчо́лы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)