пражыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. пражы́ць.

2. Жыць, мець месца жыхарства дзе-н. (афіц.).

П. на ўскраіне горада.

|| наз. пражыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перале́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Пражыць, перабыць лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв). Скончыць квітнець, цвісці; адцвісці.

Адквітнелі каштаны.

2. перан. Пражыць маладыя гады, страціць свежасць, пастарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужы́ць¹, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак. (пераважна з адмоўем).

Змагчы жыць, пражыць дзе-н., з кім-н.; ужыцца.

Там ніхто не ўжыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́янка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Абразлівыя, грубыя словы, выразы, дакоры.

Зняважлівая л.

2. Сварка.

Пражыць век без лаянкі.

|| прым. ла́янкавы, -ая, -ае.

Лаянкавыя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пражы́тачны, ‑ая, ‑ае.

Неабходны для таго, каб пражыць, праіснаваць.

•••

Пражытачны мінімум гл. мінімум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Прэ́жыць, прэжць ’пражыць, смажыць’ (Мат. Гом.), прэжчь ’тс’ (Нас.), прэжаны ’пражаны’ (Байк. і Некр.), прэжанка ’пражаная бульба’ (Ян.). Гл. пражыць, прэгчы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напра́жыць, ‑пражу, ‑пражыш, ‑пражыць; зак., чаго.

Пражаннем прыгатаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напражыць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кали́ть несов.

1. мет. гартава́ць;

2. (сильно разжигать) напа́льваць;

3. (поджаривать) пра́жыць, прэ́гчы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пражыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пражываць (у 2 знач.) — пражыць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)