напра́жыць, ‑пражу, ‑пражыш, ‑пражыць; зак., чаго.

Пражаннем прыгатаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напражыць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)