фатаграфі́зм

(ад фатаграфія)

знешне дакладнае, але ідэйна не асэнсаванае адлюстраванне рэчаіснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

агрубе́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў грубым, шорсткім, цвёрдым, шурпатым (пра скуру, паверхню чаго-н.).

Агрубелыя рукі.

2. Які стаў больш нізкім (пра голас).

3. Які страціў вастрыню, сілу.

Агрубелы нюх.

4. Які стаў знешне нязграбны, страціў мяккасць, тонкасць (пра аблічча, выгляд).

5. Які страціў душэўную далікатнасць, стаў менш чулым, чэрствым.

Агрубелая натура (перан.).

|| наз. агрубе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыго́жы, -ая, -ае.

1. Які прыносіць асалоду позірку, прыемны знешнім выглядам, гарманічнасцю, стройнасцю.

Прыгожая жанчына.

П. від.

Прыгожая музыка.

Прыгожа (прысл.) пісаць.

Прыгожыя рухі.

2. Поўны ўнутранага зместу, высокамаральны.

П. ўчынак.

3. Эфектыўны знешне, але беззмястоўны.

Прыгожыя словы.

П. жэст.

4. у знач. наз. прыго́жае, -ага, н. Тое, што адпавядае ідэалам прыгажосці, хараства.

Навука аб прыгожым (эстэтыка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тубарам, ст.-бел. тубаромъ ‘ноччу’: тубаром то ест в полню (ГСБМ). Няясна. Знешне падобна да архаічнага рус. ту́пора ‘ў тую пару, у той час, калі’, што выводзіцца з *въ ты поры ‘ў тую пару’ (Анікін, РЭС, 9, 81). Параўн. тупраш, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уну́трана, прысл.

Пра сябе, у душы, у думках. Іна ўнутрана ажывілася і, не адымаючы ад вачэй рук, праз шчыліны між пальцаў зірнула на Анатоля. Ваданосаў. [Паддубны] імкнуўся быць спакойным і ўнутрана і знешне. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдака́рст

(ад псеўда- + карст)

тып утварэнняў, які знешне нагадвае карст, але абумоўлены іншымі працэсамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экспліцы́тны

(ад лац. explicite = яўна, адкрыта)

яўна выражаны, які знешне праяўляецца, відавочны (проціл. імпліцытны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пясча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Грызун, знешне падобны да пацука, які водзіцца ў пустынных стэпах, пустынях, на раўнінах з пясчанай і гліністай глебай.

2. Род травяністых раслін сямейства гваздзіковых, якія растуць на сухіх пясчаных месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латэ́нтны

(лац. latens, -ntis = скрыты, нябачны)

які знешне не праяўляецца, скрыты (напр. л. перыяд хваробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селеві́нія

(н.-лац. selevinia)

млекакормячае атрада грызуноў, знешне падобнае на мыш, пашыранае ў пустынях Казахстана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)