◊ ~ schíeben* — ≅ пакла́сці зу́бы на палі́цу, галада́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тарго́ўля ’торг, купля’ (Байк. і Некр.), ’гандаль’ (Бяльк.), ’гандлёвая сетка’ (даўг., Сл. ПЗБ), ’гандлёвая дзейнасць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Укр.торгі́вля ’гандаль’, рус.торго́вля ’тс’. Усходнеславянскае арэальнае ўтварэнне ад таргаваць (гл.) па тыпу гадоўля (ад гадаваць), галадоўля (ад галадаць) і пад.; адносна ўтварэнняў з суф. ‑оўл‑я гл. Сцяцко, Афікс. наз., 91. З захаду беларускага моўнага арэала актыўна выцяснялася германізмам (ідышызмам?) гандаль.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hunger
[ˈhʌŋgər]1.
n.
1) го́лад -у m.
2) пра́га f., мо́цнае жада́ньне
a hunger for kindness — пра́га ла́скі
2.
v.i.
а) галада́ць, быць гало́дным
б) пра́гнуць, жада́ць
3.
v.t.
мары́ць го́ладам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падо́нкі, ‑аў; адз. падонак, ‑нка, м.
1.адз.няма. Рэшткі вадкасці з асадкамі на дне пасудзіны.
2.перан. Дэкласаваныя, разбэшчаныя, злачынныя элементы грамадства. [Завербаваныя] былі выпадковыя людзі, розныя падонкі, якія трапілі ў рады Чырвонай Арміі, ратуючыся ад суда і следства, ім было ўсё роўна, каму служыць, абы толькі не сядзець за калючым дротам і не галадаць...Машара.Рэакцыя Іры была зусім нечаканая. Яна паглядзела на брата зняважліва і на поўны голас, пры маці, сказала: — Падонак ты! Што ты разумееш?Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
húngern
viгалада́ць, быць гало́дным
mich húngert — я хачу́е́сці
sich zu Tóde ~ — замары́ць сябе́ го́ладам
sich gesúnd ~ — вы́лячыцца гало́днай дые́тай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Трубі́ць2 экспр. ‘трушчыць, грызці’ (Тур.): нехай кужэль мушы трубяць (ТС), экспр. ‘піць, ссаць’ (ТС): ст.-бел.зъ великого кубка трубитъ (XVIII ст., “Прамова Мялешкі”). Параўн. укр.тру́би́ти ‘многа есці’, польск.trǫbić ‘прагна піць’, в.-луж.trubić ‘хлябтаць’. Рэгіянальнае семантычнае развіццё дэнамінатыва трубіць, першапачаткова, відаць, — ‘гучна піць, есць’ (ЕСУМ, 5, 654; Шустар-Шэўц, 1535; Тувім, Słownik, 2009, 19), гл. труба1. Сюды, магчыма, з супрацьлеглым значэннем u kułak trubić ‘галадаць’ (Федар. 4).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
starve
[stɑ:rv]1.
v.i.
1) паміра́ць з го́ладу
2) галада́ць
3) informal быць мо́цна гало́дным, мо́цна хаце́ць е́сьці
4) пра́гнуць, мо́цна жада́ць
to starve for news — пра́гнуць наві́наў
2.
v.t.
1) мары́ць го́ладам
2) змуша́ць го́ладам да чаго́
•
- starve out
- starve down
- starve into
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кармі́цца, кармлюся, кормішся, корміцца; незак.
1. Прымаць ежу, корм; насычацца. [Вепр] ішоў павольна і пачынаў ужо корміцца.Самуйлёнак.Лось карміўся каля стога, Піў ваду, лядок пратоўк.Лужанін.[Дзіцятка] ляжала на руках маці і кармілася, прыпаўшы да адкрытых белых грудзей.Пестрак.
2.чым і без дап. Мець за сродак для існавання, пражыцця; харчавацца. Чапля корміцца рыбай. □ Стрыжы адлятаюць першымі таму, што кормяцца толькі тымі насякомымі, якіх яны могуць схапіць сваім шырокім ротам у паветры, у час палёту.В. Вольскі.
3.чым, зчаго, нашто. Здабываць сродкі для існавання, пражыцця. Выпраўляў кульгавы Цыпрук хлопчыкаў да купца ў лес на заработкі. Гэтым кармілася сям’я.Бядуля.— [Марыля] хоча рабіць нешта, каб .. корміцца.Чыгрынаў.
4.Зал.да карміць.
•••
Карміцца акрыдамі — бедна харчавацца, галадаць (з евангельскага апавядання пра Іаана Хрысціцеля, які ў пустыні еў акрыды і дзікі мёд).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
starve[stɑ:v]v.
1.галада́ць, цярпе́ць го́лад; паміра́ць з го́ладу;
starve to death паміра́ць гало́днай сме́рцю
2. мары́ць го́ладам; мець недахо́п (чаго-н.)
3.infml (for) пра́гнуць, жада́ць, паміра́ць ад жада́ння;
The child is starving for affection. Дзіцяці не хапае пяшчоты.