Verbum

starve [stɑ:v] v.

1. галада́ць, цярпе́ць го́лад; паміра́ць з го́ладу;

starve to death паміра́ць гало́днай сме́рцю

2. мары́ць го́ладам; мець недахо́п (чаго-н.)

3. infml (for) пра́гнуць, жада́ць, паміра́ць ад жада́ння;

The child is starving for affection. Дзіцяці не хапае пяшчоты.

4. infml прагалада́цца;

starve smb. into smth./doing smth. прымуша́ць каго́-н. зрабі́ць што-н., замары́ўшы го́ладам;

What’s for dinner? I’m starving. Што на абед? Я згаладаўся.

♦

be starved of sleep ве́льмі хаце́ць спаць

starve down [ˌstɑˈvˈdaʊn] phr. v. го́ладам зму́сіць зда́цца

starve out [ˌstɑ:vˈaʊt] phr. v. = starve down