вярзці́сяіве́рзціся, ‑зецца; пр. вёрзся, вярзлася, ‑лося; незак.
Разм.Бязладна ўзнікаць, здавацца ва ўяўленні; блюзніцца. — Сяджу я ды думаю... А што думаю, дык і сам добра не разбяру — вось вярзецца нешта.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Не́лад ’не́парадак, нязгода’ (Нас.), нэ́лад ’нелады’ (драг., З нар. сл.), укр.не́лад ’бязладзіца, непарадак’, рус.не́лад ’раздор, нязгода’. З не і лад, гл. ладзіць; сюды ж неладом ’не ў лад, бязладна’ (Ян.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Матальга́ць, драг.матальга́тэ ’рабіць частыя махі’ (Нар. лекс.). Укр.метеллюга́ти, ’віляць, выкручвацца’, рус.новасіб.мотола́зить, урал.матало́сить ’бязладна махаць рукамі’. У выніку падаўжэння асновы дзеяслова матляць < мата́ць (гл.) пры дапамозе суфікса ‑га‑. Параўн. ст.-рус.мотолыга ’матыка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Праве́ндзіцца, провендытыс, провэндытысь ’мала што зрабіць’ (пін., драг., Бел.-рус. ізал.). На думку Клімчука (там жа, 52), суадносіцца з рус.дыял.веньгаться ’рабіць павольна, бязладна; поркацца’. Хутчэй, экслрэсіўнае ўтварэнне на базе польск.wędzić ’капціць, вэндзіць’, гл. вэндзіцца ’марудзіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
баге́ма, ‑ы, ж.
1.зб. У буржуазным грамадстве — матэрыяльна незабяспечаныя прадстаўнікі інтэлігенцыі (мастакі, артысты, музыканты і пад.), якія жывуць легкадумна, бязладна.
2.Разм. Бязладны быт такога асяроддзя. Але ў рамане «сонца не свеціць»: за «лапінамі» мяшчанства, багемы і г. д. не бачны гераічныя будні сучаснасць.Адамовіч.
[Фр. bohème.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
disorderly
[dɪˈsɔrdərli]1.
adj.
1) неаха́йны, бязла́дны
2) які́ ро́біць непара́дак
3) недысцыплінава́ны; бу́рны, непаслухмя́ны
2.
adv.
бязла́дна, бурлі́ва
•
- disorderly conduct
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
капашы́цца, ‑пашуся, ‑пошышся, ‑пошыцца; незак.
Разм.
1. Шавяліцца, бязладна, мітусліва рухацца. У .. канаўцы капашылася мноства маленькіх галавасцікаў.Даніленка.Санліва папіскваючы, капашыліся ў галлі дрэў птушыныя вывадкі.Ракітны.
2. Корпацца, важдацца, капацца, будучы занятым якой‑н. справай. Меншыя дзеці капашыліся на агародзе, большыя — пілавалі, калолі і складалі дровы.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усхлі́п, ‑у, м.
Гук, які ўтвараецца пры плачы. У вагоне пачуліся ўсхліпы жанчын.Ставер.Ядвіга Казіміраўна не адымала рук ад твару, плечы яе часта ўздрыгвалі, праз пальцы вырываліся пакутлівыя ўсхліпы.Шамякін./уперан.ужыв.Міма хаты па вуліцы прайшлі хлопцы, бязладна рыпаючы гармонікам. На ўсхліпы басоў выскачыла Наста.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
straggle
[ˈstrægəl]
v.i.
1) разбрыда́цца, ісьці́ ўразбро́д
2) адбіва́цца (ад рэ́шты)
to straggle from a herd — адбі́цца ад ста́тку
3) бязла́дна разраста́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zusámmenlesen
*
1.
vt збіра́ць
2.
vtбязла́дна чыта́ць, чыта́ць усё без разбо́ру; вы́чытаць [запазыча́ць, пераня́ць] (з кніг і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)