бязла́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бязла́дна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязла́дна нареч.

1. беспоря́дочно;

2. бессвя́зно, пу́тано, сумбу́рно;

3. безала́берно;

1-3 см. бязла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязла́дна прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

indiscriminately [ˌɪndɪˈskrɪmɪnətli] adv. сумбу́рна, бязла́дна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безала́берно нареч. бязла́дна; бесталко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумбу́рно нареч. бязла́дна, сумбу́рна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bezładnie

бязладна; хаатычна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

блы́таны, -ая, -ае.

1. Бязладна пераплецены, заблытаны.

Блытаныя ніткі.

Блытаныя сцежкі.

2. У якім цяжка разабрацца; нелагічны, супярэчлівы.

Блытаныя думкі.

|| наз. блы́танасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бессвя́зно нареч. бязла́дна, няскла́дна, без су́вязі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярзці́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зе́цца; вёрзся, вярзла́ся, -ло́ся; незак. (разм.).

Бязладна ўзнікаць, здавацца ва ўяўленні; блюзніцца.

|| зак. прывярзці́ся, -зе́цца і звярзці́ся, -зе́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)