straggle

[ˈstrægəl]

v.i.

1) разбрыда́цца, ісьці́ ўразбро́д

2) адбіва́цца (ад рэ́шты)

to straggle from a herd — адбі́цца ад ста́тку

3) бязла́дна разраста́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)