гельві́н
(ад лац. helvus = бурштынава-жоўты)
мінерал класа сілікатаў жоўтага, чырвона-бурага колеру; руда берылію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
клейафа́н
(ад гр. kleos = слова + phanos = светлы)
мінерал класа сульфідаў, светлая або бясколерная разнавіднасць сфалерыту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лепідалі́т
(ад гр. lepis, -idos = луска + -літ)
мінерал класа сілікатаў пераважна фіялетавага колеру, часам бясколерны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марыён
[лац. (mor)morion]
мінерал класа сілікатаў, чорная разнавіднасць кварцу, выкарыстоўваецца ў радыё- і электратэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мелілі́т
(ад гр. melinos = жаўтаваты + -літ)
пародаўтваральны мінерал, бясколерны або бледна-жоўты са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ніабі́т
(ад ніобій)
мінерал класа вокісаў і гідравокісаў чорнага або буравата-чорнага колеру; руда ніобію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радахразі́т
(ад гр. rhodon = ружа + chros = колер)
мінерал класа карбанатаў белага, шэрага колеру; руда марганцу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сардані́кс
(гр. sardonyks)
мінерал, каштоўны камень з малочна-белымі і бура-чырвонымі палоскамі; разнавіднасць агату.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
спадуме́н
(гр. spodumenos = спапялёны)
мінерал класа сілікатаў светла-зялёнага або бледна-ружовага колеру; руда літыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тайніялі́т
(гр. tainiolite = паласа, стужка)
рэдкі мінерал з групы слюд падкласа слаісных сілікатаў магніевы лепідаліт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)