pássen

1.

vi

1) падыхо́дзіць, пасава́ць, быць якра́з

2) быць да тва́ру

die Schúhe ~ gut zum Kleid — ту́флі до́бра падыхо́дзяць да суке́нкі

er passt nicht zum Léhrer — ён не прыда́тны быць наста́ўнікам

das passt sich nicht — гэ́та непрысто́йна

◊ das passt wie die Faust aufs Áuge — ≅ гэ́та пасу́е як каро́ве сядло́ [кульба́ка]

3) пасава́ць, перадава́ць мяч

2.

vt прыме́рваць, прымяра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóse

f -, -n штаны́, нагаві́цы

◊ sie hat die ~n an — яна́ кіру́е до́ма ўсі́мі спра́вамі

das Herz fiel ihm in die ~ — у яго́ душа́ ў пя́ткі [пя́ты] ўцякла́

das ist Jácke wie ~ — гэ́та адно́ і то́е ж, гэ́та ўсё ро́ўна

j-m die ~ straff zíehen* — разм. адлупцава́ць каго́-н.

sich auf die ~n sétzen — засе́сці за наву́ку; зубры́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spaß

m -es, Späße жарт; заба́ва, паце́ха, уце́ха

das macht mir ~ — гэ́та ро́біць [дае́] мне задавальне́нне

das geht über den ~ — гэ́та ўжо зана́дта

zum [aus] ~ — у жарт, жарту́ючы, жа́ртам

óhne ~ — без жа́ртаў

sich mit j-m éinen ~ erláuben — дазво́ліць сабе́ пажартава́ць над кім-н.

~ tréiben* [máchen] — забаўля́цца, жартава́ць

lass ihm doch den ~! — няха́й ён сабе́ забаўлцецца!

viel ~! — жада́ю до́бра павесялі́цца!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дрэ́нна schlecht, schlimm, übel;

дрэ́нна адчува́ць сябе́ sich schlecht [únwohl] fühlen;

дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н j-n (A) schlecht behándeln;

спра́ва дрэ́нна ско́нчыцца die Sáche wird schlimm [böse] énden;

◊ гэ́та дрэ́нна па́хне das ist ánrüchig;

дрэ́нна ляжы́ць es verléitet zum Díebstahl;

дрэ́нна не кладзі́ Gelégenheit macht Díebe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перавы́сіць

1. (якую-н мяжу, норму і г. д.) übertréffen* vt, überstéigen* vt; überrágen vt;

перавы́сіць узро́вень das Niveau [-´vo:] überschréiten*;

гэ́та перавы́сіла яго́ магчы́масці das ging über séine Möglichkeiten hináus;

2. (парушыць межы дапушчальнага) überschréiten* vt;

перавы́сіць паўнамо́цтвы die Vóllmacht überschréiten*;

перавы́сіць ула́ду die Macht missbráuchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уме́ць können* vt; verstéhen* vt;

уме́ць спява́ць síngen können*;

уме́ць малява́ць málen können*, zu málen verstéhen*;

ён уме́е працава́ць самасто́йна er verstéht [ist im Stánde] sélb(st)ständig zu árbeiten;

зраблю́, як уме́ю ich werde es tun, so gut ich kann;

◊ гэ́та трэ́ба уме́ць! разм das will gekónnt sein!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кружы́ць

1. dréhen vt, im Kreis(e) dréhen;

2. (рухацца па крузе) Kréise zíehen*, kréisen vi;

я́страб кру́жыць der Hábicht zieht Kréise;

3. (пра мяцеліцу, завею) wírbeln vi;

мяце́ліца кру́жыць der Schnéesturm wírbelt;

4. (блукаць) umhér¦irren vi (s);

гэ́та кру́жыць яму́ галаву́ das steigt ihm zu Kopf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апры́краць разм (зрабіцца невыносным) zum Hálse heráushängen*, auf die Nérven gehen* (D);

мне гэ́та апры́крала davón hábe ich die Náse voll; das geht mir auf die Nérven; das hängt mir zum Hals (he)ráus, das hábe ich über, das ist mir über, das ist mir zuwíder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Абія́к, абіякі ’абутак на драўлянай падэшве’ (Сцяшк., Жд.), відаць, да а‑бій‑ак, гл. біць. Параўн., аднак, Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 151–152, які бачыць тут кальку з літ. apmuštìniai, apmuštìnes ’клумпы, драўляны абутак, абабіты скурай’. Даслоўны пераклад літоўскага слова ’абабітыя’. Гэта версія, відаць, больш верагодная. У яе карысць сведчыць лінгвагеаграфія. Польскі адпаведнік obijaki, obijańce толькі на Аўгустоўшчыне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адры́на ’будынак для сена, саломы, хлеў’ (Арх. ГУ, Янк. I), ’халодная пабудова, у якой захоўваюцца вазы, сані, сельскагаспадарчы інвентар’ (Янк. Мат., Сцяшк., Сцяшк. МГ), адрынь (Федар. VI), адрынец (Нас.), укр. одрина, рус. одрина ’тс’. Ці гэтыя словы звязаныя з прасл. одръ ’ложа, памост’? Гл. адзёр. Адрына мае звужаны арэал пашырэння. Гэта інавацыя або запазычанне з невядомай крыніцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)