ганіёметр
(ад гр. gonia = вугал + -метр )
1) прыбор для вымярэння вуглоў паміж гранямі крышталёў;
2) прыстасаванне для вымярэння электрычным спосабам накіраванасці антэны радыёпеленгатара, каб вызначыць напрамак, адкуль паступаюць радыёсігналы;
3) антр.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пазно́ сіць , -о́ шу, -о́ сіш, -о́ сіць; зак.
1. каго-што . Знесці адкуль -н. усё, многае або знесці ў адно месца ўсіх, многіх ці адно, многае.
П. бульбоўнік з агарода.
П. параненых у санітарную машыну.
2. што . Спусціць уніз усё, многае.
П. сена з вышак.
3. што . Сарваўшы, разбурыўшы, знесці з месца ўсё, многае.
П. масты.
4. што . Пайшоўшы, узяць з сабой усё, многае.
П. чужыя рэчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фанта́ н , -а, мн. м.
1. Струмень вадкасці, газу і пад. , які з сілай выкідваецца ўверх пад высокім ціскам.
Ф. нафты.
Газавы ф.
Кроў б’е фантанам з раны.
2. Маса чаго-н. , што высока ўзлятае ўверх, з сілай вырываецца адкуль -н.
Вогненны ф. у небе.
Радасць б’е фантанам (перан. ).
3. Збудаванне для падачы вады пад напорам.
Ф. у скверы.
|| прым. фанта́ нны , -ая, -ае.
Фантанная нафта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Бэйзехалэ́ ймус ’бяда’ (Нас. ). Рус. дыял. (зах. ; адкуль ?) бейзехалеймус . Запазычанне з яўр.-ням. bejse chalejmes ’паганыя сны’. Вінер, ЖСт. , 1895, 1, 60; Фасмер , 1, 146.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zá ubern
vt
1) вядзьма́ рыць, чарава́ ць, варажы́ ць
ich kann doch nicht ~ — разм. адку́ ль я табе́ гэ́ та вазьму́ !
2) пака́ зваць фо́ кусы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
навыця́ гваць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , чаго .
Разм. Выцягнуць, выняць, вырваць адкуль ‑н. многа чаго‑н. Навыцягваць нітак з палатна. □ Віця падтрымліваў за руку Грышу Званкова, і той, павісшы над вадой, навыцягваў жоўтых кветак на тоўстых, нібы зялёныя алоўкі, мокрых сцяблінах. Нядзведскі .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазліва́ ць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , што .
1. Зліць з розных пасудзін у адну ўсё, многае. Пазліваць малако ў бітон.
2. Зліць адкуль ‑н. усё, многае. Пазліваць ваду з радыятараў.
3. перан. Злучыць у адно цэлае ўсё, многае. Пазліваць атрады ў брыгады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павырыва́ ць 1 ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , каго-што .
Вырваць адкуль ‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Павырываць зубы. Павырываць буракі.
павырыва́ ць 2 ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , што .
Вырыць многа чаго‑н., вырыць у многіх месцах. Павырывалі свінні ямы на дварэ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павысяда́ ць , ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
1. ( 1 і 2 ас. мн. не ўжыв. ) . Прабіцца на паверхню ў многіх месцах, усюды (пра валасы). На.. [шыі] павысядала кароткае шчацінне. Чорны .
2. Разм. Высадзіцца адкуль ‑н. — пра ўсіх, многіх. Павысядалі пасажыры з аўтобуса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпраўны́ , ‑ая, ‑ое.
1. Такі, з якога адпраўляюць каго‑, што‑н., адкуль адмаўляюцца. Адпраўны пункт.
2. перан. Такі, з якога выходзяць; зыходны, пачатковы. Тэма грамадзянскай вайны паслужыла [Чорнаму] толькі фонам і як бы адпраўным пунктам для выхаду ў сённяшні дзень. Лужанін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)