зачэ́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Зрабіцца чэзлым; зачахнуць. Неяк ноччу прайшоў дождж, і ранкам яблыня, здавалася, акрыяла, ажыла... Неўзабаве яна зноў зачэзла, панурылася. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскрыжава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак., каго-што.

Раскінуць крыжам (рукі). Аксеня ірванулася да гумна. Яна стала спіной да замка і яшчэ, на дадатак, раскрыжавала рукі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свякру́ха, ‑і, ДМ ‑русе, ж.

Разм. Тое, што і свякроў. [Жанчыне] сумна, балюча, свякруха раіць паплакаць, «каб адлегла ад сэрца», але яна не можа плакаць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смако́тны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Смачны. На стале, у густым воблаку пары — белая, сопкая бульба. Яна разварылася так, што, здаецца, вось-вось рассыплецца на смакотныя кавалкі. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спраці́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць працоўным, апрацівець. Асабліва ён спрацівеў Гашы тады, як яна даведалася, што Амелька вывіжоўвае сярод людзей і даносіць фашыстам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

astound [əˈstaʊnd] v. мо́цна здзіўля́ць, ура́жваць; шакі́раваць;

She was astounded by his arrogance. Яна была шакіравана яго пагардлівым стаўленнем.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

girl Friday [ˌgɜ:lˈfraɪdeɪ] n. сакрата́рка; слу́жачая ў канто́ры, што дапамага́е нача́льніку;

Sheʼs his girl Friday. Яна яго правая рука.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

half day [ˌhɑ:fˈdeɪ] n. няпо́ўны працо́ўны дзень, каро́ткі дзень;

She works half days. Яна працуе на паўстаўкі/няпоўны дзень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

icy [ˈaɪsi] adj. ледзяны́ (таксама перан.);

icy roads галалёдзіца на даро́гах;

Her tone was icy. Яна гаварыла ледзяным тонам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mistrustful [ˌmɪsˈtrʌstfəl] adj. (of) недаве́рлівы;

She had always been mistrustful of strangers. Яна заўсёды была недаверлівай да незнаёмых людзей.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)