гара́нтыя
(фр. garantie)
1) зарука, запэўненне ў чым-н.;
2) дакумент, які дае права бясплатна рамантаваць набытую рэч на працягу пэўнага тэрміну;
3) умова, якая забяспечвае поспех чаго-н. (напр. загартоўка арганізма — г. здароўя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Луна́вы ’блізарукі’ (браг., Мат. Гом.) утворана ад луна́ 1 пры дапамозе суф. ‑ав‑ы (як дзіра́вы, ласка́вы). Матывацыя: пры месячным светле прыходзіцца прыглядацца (як блізарукі), каб пабачыць, разглядзець больш дробную рэч.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мякшы́ць ’цвёрдую рэч церці, гнуць, біць, каб яна стала мяккай’ (КЭС, лаг.). Укр. мʼякшити, польск. miększyć się, серб.-харв. ме̏кшати. З mękciti. Параўн. ст.-рус. мякчити ’рабіць мяккім’. Да мяккі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наке́ўзаць ’наквэцаць’ (ТС), накёлзаць ’тс’ (рэч., Нар. сл.). Да кёўзаць (гл.), якое Лаўчутэ (Балтизмы, 113) выводзіць з літ. kiaüzoti ’мазаць, пэцкаць’ на падставе фанетычнага крытэрыю (спалучэння ке, нехарактэрнага для беларускай мовы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Намазклі́вы ’ўпарты’ (браг., рэч., Мат. Гом.), параўн. укр. палес. намазкліва, намбзклювата, намосклювата, намизкувата (Полесский этнолингвистический сборник. M., 1983, 191). Няясна, магчыма, да мазацца ’капрызнічаць, песціцца’, миза ’капрызніца, песта’, мазлівы ’капрызны, спешчаны’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пе́трах ’вантробы’ (Янк. 1), ’страва са свіных трыбухоў’ (рэч., Мат. Гом.). Да палірахі (гл.). Адз. л. у лексемы пад уплывам рус. лотрах ’унутранасці жывата’. Гук ‑ė‑ мае, відаць, экспрэсны характар (параўн. петлах).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пёры ’пер’е’, ’лісце цыбулі, часнаку’, ’плаўнікі ў рыбы’ (Сл. ПЗБ; рэч., Мат. Гом.; смарг., І.Патал.), ’вастрыё ў свярдзёлку’ (свісл., Шатал.), пёрышкі ’плаўнікі ў рыбы’ (кліч., Жыв. сл.). Да пяро. пёр ’е (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ému
m -s, -s заал. э́му =(e)n суф. прыметнікаў, указвае на матэрыял, з якога зроблена рэч: metállen металі́чны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
thing
[Өɪŋ]
n.
1) рэч f., прадме́т -а m.
All the things in the house were burned — Усе́ рэ́чы ў до́ме згарэ́лі
2) спра́ва, рэч f.; здарэ́ньне n.
A strange thing happened — Дзі́ўная рэч зда́рылася
How are things going? — Як іду́ць спра́вы?
The fire was a tragic thing — Пажа́р быў трагі́чным здарэ́ньнем
3) Figur. асо́ба, істо́та f.
a silly old thing — стары́ ду́рань
a mean thing — падлю́га
a poor thing — небара́ка
•
- know a thing or two
- make a good thing of
- see things
- things
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jewel [ˈdʒu:əl] n.
1. кашто́ўны ка́мень
2. кашто́ўнасць
♦
the jewel in the crown што-н. як са́мая ле́пшая або́ найбо́льш кашто́ўная рэч;
His new book is the jewel in his crown. Яго новая кніга – найлепшая з напісаных ім.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)