страхо́ціна
‘страшны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| страхо́ціна | |
| страхо́ціны | |
| страхо́ціне | |
| страхо́ціну | |
| страхо́цінай страхо́цінаю |
|
| страхо́ціне |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дыхля́ціна
‘змораны, слабы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дыхля́ціна | |
| дыхля́ціны | |
| дыхля́ціне | |
| дыхля́ціну | |
| дыхля́цінай дыхля́цінаю |
|
| дыхля́ціне |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
здыхо́цце
‘слабы, нядужы, хворы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
| здыхо́цце | |
| здыхо́цця | |
| здыхо́ццю | |
| здыхо́цце | |
| здыхо́ццем | |
| здыхо́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мурзо́цце
‘бруд; запэцканы, брудны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мурзо́цце | |
| мурзо́цця | |
| мурзо́ццю | |
| мурзо́цце | |
| мурзо́ццем | |
| мурзо́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
брыдо́цце
‘тое, што выклікае агіду; непрыгожы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| брыдо́цце | |
| брыдо́цця | |
| брыдо́ццю | |
| брыдо́цце | |
| брыдо́ццем | |
| брыдо́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бу́р
‘
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бу́р | бу́ры | |
| бу́ра | бу́раў | |
| бу́ру | бу́рам | |
| бу́ра | бу́раў | |
| бу́рам | бу́рамі | |
| бу́ру | бу́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мярзо́цце
‘тое, што выклікае брыдкасць, агіду; брыдкі, агідны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мярзо́цце | |
| мярзо́цця | |
| мярзо́ццю | |
| мярзо́цце | |
| мярзо́ццем | |
| мярзо́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
а́спіднік
‘злы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| а́спіднік | а́спіднікі | |
| а́спідніка | а́спіднікаў | |
| а́спідніку | а́спіднікам | |
| а́спідніка | а́спіднікаў | |
| а́спіднікам | а́спіднікамі | |
| а́спідніку | а́спідніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
атла́нтрап
‘выкапнёвы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| атла́нтрап | атла́нтрапы | |
| атла́нтрапа | атла́нтрапаў | |
| атла́нтрапу | атла́нтрапам | |
| атла́нтрапа | атла́нтрапаў | |
| атла́нтрапам | атла́нтрапамі | |
| атла́нтрапе | атла́нтрапах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апіва́ла
‘пітушчы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| апіва́ла | апіва́лы | |
| апіва́лы | апіва́л | |
| апіва́лу | апіва́лам | |
| апіва́лу | апіва́л | |
| апіва́лам | апіва́ламі | |
| апіва́лу | апіва́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)