за́йшлы обл. захо́жий;

з. чалаве́к — захо́жий челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мы́слячы прил. мы́слящий;

м. чалаве́к — мы́слящий челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пячо́рны пеще́рный;

п. чалаве́к — антр. пеще́рный челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

фацэ́т, -а, М -цэ́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Камічны, забаўны чалавек або нейкі малазнаёмы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шаляні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, м. і ж.

1. Безразважны чалавек, дзівак.

2. Дураслівы, свавольны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

христо́в / Христо́в день Вялі́кдзень;

христо́в человек бо́жы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

быва́лы быва́лый;

ён чалаве́к б. — он челове́к быва́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

weirdo [ˈwɪədəʊ] n. (pl. -os) infml экстравага́нтны чалаве́к, чалаве́к з дзіва́цтвамі, дзіва́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

недавя́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

1. Чалавек, які не верыць у Бога; бязбожнік.

2. Бязлітасны, жорсткі чалавек; ліхадзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

człowiek

м. чалавек;

człowiek pracy — чалавек працы; працоўны чалавек;

człowiek interesu — чалавек справы;

człowiek z charakterem — чалавек з характарам;

co za człowiek! — што за чалавек!;

mój ~u! — чалавеча!;

człowiek jaskiniowy — пячорны чалавек;

człowiek pierwotny — першабытны чалавек;

szary człowiek — шэрая асоба; непрыкменты, звычайны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)