брыдо́цце
‘тое, што выклікае агіду; непрыгожы чалавек’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| брыдо́цце | |
| брыдо́цця | |
| брыдо́ццю | |
| брыдо́цце | |
| брыдо́ццем | |
| брыдо́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)