бу́р
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бу́р | бу́ры | |
| бу́ра | бу́раў | |
| бу́ру | бу́рам | |
| бу́ра | бу́раў | |
| бу́рам | бу́рамі | |
| бу́ру | бу́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)