бу́р

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́р бу́ры
Р. бу́ра бу́раў
Д. бу́ру бу́рам
В. бу́ра бу́раў
Т. бу́рам бу́рамі
М. бу́ру бу́рах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)