дыхля́ціна
‘змораны, слабы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дыхля́ціна | |
| дыхля́ціны | |
| дыхля́ціне | |
| дыхля́ціну | |
| дыхля́цінай дыхля́цінаю |
|
| дыхля́ціне |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)