здыхо́цце
‘слабы, нядужы, хворы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
| здыхо́цце | |
| здыхо́цця | |
| здыхо́ццю | |
| здыхо́цце | |
| здыхо́ццем | |
| здыхо́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)