submit
[səbˈmɪt]
1.
v.i. (-tt-)
здава́цца; скара́цца; саступа́ць
submit to one’s fate — скары́цца сваёй до́лі
2.
v.t.
1) уно́сіць, падава́ць
to submit a project for consideration — уне́сьці прае́кт на разгля́д
2) прызнава́ць, згаджа́цца
I submit that more proof is needed — Я прызнаю́, што патрэ́бныя дадатко́выя до́казы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
reconcile [ˈrekənsaɪl] v.
1. (with) міры́ць; па міры́ць, прыміры́ць;
Friends managed to reconcile him with his wife. Сябрам удалося памірыць яго з жонкай.
2. ула́джваць, урэгулёўваць;
reconcile quarrels ула́джваць сва́ркі
3. (with) прыво́дзіць у адпаве́днасць; узгадня́ць;
reconcile duty with pleasure сумяшча́ць абавя́зкі і задавальне́нне
4. скара́цца, прыміра́цца;
reconcile to smth. прыміры́цца з чым-н.;
reconcile oneself to one’s fate скары́цца свайму́ лёсу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ulegać
ulega|ć
незак.
1. komu саступаць, скарацца, падпарадкоўвацца, саступаць;
~ć przemocy — саступаць (скарацца) сіле;
~ć rozkazowi — падпарадкоўвацца загаду;
2. цярпець паражэнне (паразу); прайграваць;
3. паддавацца; падпадаць, трапляць пад уздзеянне; зведваць; зазнаваць; падлягаць;
nie ulegać kwiestii — бясспрэчна;
nie ulegać wątpliwosci — не падлягае сумненню; несумненна;
~ć nastrojom — паддавацца настрою (эмоцыям);
~ć halucynacjom — мець галюцынацыі;
~ć przemianom — змяняцца;
~ć zepsuciu — псавацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ergében
*
I
1.
vt дава́ць (у выніку)
2.
(sich)
1) атры́млівацца, выхо́дзіць, выяўля́цца
2) здава́цца, скара́цца
3) прысвяці́ць сябе́, аддава́цца
es ergáb sich, dass… — аказа́лася, што…
II
a адда́ны; пако́рлівы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bíegen
*
1.
vt гнуць, нагіна́ць, згіна́ць
2.vi (s) зваро́чваць, паваро́чваць (напр. за рог дома)
◊ es mag ~ óder bréchen* — што б там ні было́, чаго́ б яно́ ні каштава́ла
3.
(sich) гну́цца, згіна́цца
sich vor Láchen ~ — ку́рчыцца ад сме́ху
sich ~ und schmíegen — падла́джвацца; пакара́цца, скара́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
klein
1.
a мале́нькі, малы́
~ von Wuchs — невысо́кага ро́сту
der ~e Fínger — мізі́нец
von ~ auf — зма́лку, з мале́нства
2.
adv
bis ins Kléinste — да дро́бязей
~ ánfangen* — пачына́ць з мало́га
ein Wort ~ schréiben* — піса́ць сло́ва з мало́й лі́тары
ein ~ wénig — тро́шкі, кры́шку
~ béigeben* — пакара́цца, скара́цца, уступа́ць
◊ ~, áber fein — ≅ малы́ залатні́к, ды дарагі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fügen
1.
vt звя́зваць; прыганя́ць; злуча́ць
2.
(sich)
1) здара́цца; атрымо́ўвацца
2) (in A) скара́цца (чаму-н.), станаві́цца пако́рлівым, падпарадко́ўвацца
3) падыхо́дзіць (да чаго-н.)
es kann sich ~, dass… — мо́жа зда́рыцца, што…
sich ineinánder ~ — увахо́дзіць адно́ ў друго́е
die Úmstände ~ sich so — так скла́дваюцца акалі́чнасці
wie es sich fügt — у зале́жнасці ад абста́він
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)