Verbum

fügen

1.

vt звя́зваць; прыганя́ць; злуча́ць

2.

(sich)

1) здара́цца; атрымо́ўвацца

2) (in A) скара́цца (чаму-н.), станаві́цца пако́рлівым, падпарадко́ўвацца

3) падыхо́дзіць (да чаго-н.)

es kann sich ~, dass… — мо́жа зда́рыцца, што…

sich ineinánder ~ — увахо́дзіць адно́ ў друго́е

die Úmstände ~ sich so — так скла́дваюцца акалі́чнасці

wie es sich fügt — у зале́жнасці ад абста́він