3.перан. Адмовіцца рабіць што-н., не жадаючы разабрацца ў справе (разм.).
А. ад таго, што было.
А. ад вырашэння пытанняў.
|| незак.адма́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
А. рукамі і нагамі (наадрэз адмаўляцца ад каго-, чаго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Мантыля́ць ’махаць’ (Сцяшк.), мантыля́цца ’матляцца, целяпацца’, ’бегаць туды-сюды’ (слонім., Жыв. сл.), ’хістацца на ветры’ (Сцяц.). Укр.мантиля́ты ’матляць, махаць’. Кантамінаваныя лексемы, якія ўзыходзяць да мані́ць (гл.) < і.-е *ma‑ (параўн. рус.ману́ть ’махнуць’) і бел.матальга́ць (гл.). Параўн. таксама балг.манта́рам ’размахваю’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
go by the board
а) упа́сьці з па́лубы ў ваду́
б) не зварача́ць ўва́гі на што, махну́ць руко́ю на што
Formalities went by the board — На фарма́льнасьці не зварача́лі ўва́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Махіндра́ла ’?’ (слуц., Карскі, Труды, 383), драг.махандра́лэ ’вучні вучылішча механізацыі, якія адрозніваліся ад мясцовых хлопцаў знешняй неахайнасцю, не падагнанай паводле росту вопраткай і да т. п.’ Славен.mahedráti ’хістацца, няўклюдна хадзіць, матаць галавой’, адпаведна mahadrálo, mahedrálo ’расхлябаны, абвіслы, які хістаецца, калываецца’. Экспрэсіўнае ўтварэнне ад маха́ць (Бязлай, 2, 161) і суфікса ‑dralo. Інакш махні‑драла ’даць драла, даць трапака, лататы’ (Шат., Федар. 4). Да махну́ць і дра́ла (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ráuchfang
m -(e)s, -fänge ко́мін, дымахо́д
◊ etw. in den ~ schréiben* ≅ лічы́ць што-н. прапа́ўшым; махну́ць руко́й на што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
skinąć
зак. кіўнуць;
skinąć głową — кіўнуць галавой;
skinąć ręką — а) кіўнуць рукой;
махнуць рукой (падаць знак)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)