вынура́ць

‘мардаваць, знясільваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вынура́ю вынура́ем
2-я ас. вынура́еш вынура́еце
3-я ас. вынура́е вынура́юць
Прошлы час
м. вынура́ў вынура́лі
ж. вынура́ла
н. вынура́ла
Загадны лад
2-я ас. вынура́й вынура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вынура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высіля́ць

‘мардаваць, знясільваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высіля́ю высіля́ем
2-я ас. высіля́еш высіля́еце
3-я ас. высіля́е высіля́юць
Прошлы час
м. высіля́ў высіля́лі
ж. высіля́ла
н. высіля́ла
Загадны лад
2-я ас. высіля́й высіля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высіля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марня́віць

‘мардаваць, марнаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марня́ўлю марня́вім
2-я ас. марня́віш марня́віце
3-я ас. марня́віць марня́вяць
Прошлы час
м. марня́віў марня́вілі
ж. марня́віла
н. марня́віла
Загадны лад
2-я ас. марня́ў марня́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марня́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wycieńczać

незак. знясільваць, мардаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зануджа́ць

‘мардаваць, знясільваць каго-небудзь, што-небудзь; выклікаць млоснасць у каго-небудзь (безас.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зануджа́ю зануджа́ем
2-я ас. зануджа́еш зануджа́еце
3-я ас. зануджа́е зануджа́юць
Прошлы час
м. зануджа́ў зануджа́лі
ж. зануджа́ла
н. зануджа́ла
Загадны лад
2-я ас. зануджа́й зануджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зануджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мардава́нне ср.

1. изнуре́ние, изма́тывание;

2. разг. муче́ние, томле́ние;

1, 2 см. мардава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áufzehren

1.

vt

1) з’яда́ць; выяда́ць, знішча́ць

2) знясі́льваць; мардава́ць; вычэ́рпваць

2.

(sich) мардава́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herúnterbringen

* vt

1) зно́сіць уні́з

2) мардава́ць, выпе́трываць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мардоўнік ’блёкат чорны, Hyoscyamus niger L.’ (гродз., Кіс.). Да мардава́ць < ст.-бел. мордъ ’смерць’: расліна мае атрутныя ўласцівасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyczerpywać

незак.

1. вычэрпваць;

2. знясільваць, мардаваць, вымотваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)