мардава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., каго.

1. Знясільваць цяжкай працай, мары́ць.

М. на полі ад цямна да цямна.

2. Мучыць, прыносіць пакуты (разм.).

Мардуе думка.

|| зак. замардава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны і змардава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мардава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марду́ю марду́ем
2-я ас. марду́еш марду́еце
3-я ас. марду́е марду́юць
Прошлы час
м. мардава́ў мардава́лі
ж. мардава́ла
н. мардава́ла
Загадны лад
2-я ас. марду́й марду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марду́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мардава́ць несов.

1. (лишать сил) изнуря́ть, мори́ть, изма́тывать;

2. разг. (доставлять страдания) му́чить, ма́ять, томи́ть, мордова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., каго.

1. Знясільваць цяжкай працай, марыць. Парабкоў .. [Плышэўскі] мардаваў на полі і на сенажаці ад цямна да цямна. Чарнышэвіч.

2. Разм. Мучыць, прыносіць пакуты. Моцна засела [у Галілея] ўзнятае сходам абурэнне і скрозь мардавала яго назо[й]лівай .. турботай, ад якой стары не ведаў сам куды дзецца. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мардава́ць quälen vt, péinigen vt, drangsalíeren vt; fóltern vt (катаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мардава́ць

(польск. mordować, ад с.-в.-ням. morden)

мучыць, таміць, знясільваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

замардава́ць гл. мардаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змардава́ць гл. мардаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мардава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. мардавацца, мардаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Мардаваць некаторы час. Прамардаваць работнікаў на полі цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)