зануджа́ць

‘мардаваць, знясільваць каго-небудзь, што-небудзь; выклікаць млоснасць у каго-небудзь (безас.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зануджа́ю зануджа́ем
2-я ас. зануджа́еш зануджа́еце
3-я ас. зануджа́е зануджа́юць
Прошлы час
м. зануджа́ў зануджа́лі
ж. зануджа́ла
н. зануджа́ла
Загадны лад
2-я ас. зануджа́й зануджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зануджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)