марня́віць

‘мардаваць, марнаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марня́ўлю марня́вім
2-я ас. марня́віш марня́віце
3-я ас. марня́віць марня́вяць
Прошлы час
м. марня́віў марня́вілі
ж. марня́віла
н. марня́віла
Загадны лад
2-я ас. марня́ў марня́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марня́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)