Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
баска́к, ‑а, м.
Гіст. У перыяд татарскага нашэсця — прадстаўнік ханскай улады і зборшчык даніны. Гаворыць паданне: па травах зялёных Па жвірыстых сцежках, па пульхнай раллі Татары к баскаку з натоўпам палонных Дзяўчыну-красуню ў няволю вялі.Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцяга́ч, ‑а, м.
Разм.
1.Уст.Зборшчык падаткаў. Яны [сялянкі] прыйшлі сюды скардзіцца на сцягача падаткаў, што замнога ўзяў, што пакрыўдзіў.Хромчанка.
2. Валацуга, прыблуда. [Міхал:] — Але можа Пракоп Крываблоцкі ў прымы возьме басяка, гуляку, сцягача з усяго свету.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éinnehmer
m -s, - уст.
1) збо́ршчык пада́ткаў
2) інкаса́тар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
баска́к
(цюрк. baskak)
прадстаўнік ханскай улады і зборшчык даніны ў падначаленых народаў у перыяд татара-мангольскага нашэсця.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Набі́рычыць ’насварыцца’ (мінск., Песні сямі вёсак). Параўн. абірычыць ’абстрыгчы, абабраць, абрэзаць’, што, відаць, да бірыч ’зборшчык дані’, адкуль і адпаведная «адмоўная» семантыка (прымус, сварка і да т. п.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пабо́рац ’зборшчык падаткаў’ (Нас., Др., Гарэц.), пабо́рца ’тс’ (Нас.). Ст.-бел.поборца ’тс’ з польск.poborca ’тс’ (Булыка, Запазыч., 247). Форма паборац марфалагічна набліжана да ўсходнеслав. утварэнняў на ‑ьcь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
collector
[kəˈlektər]
n.
1) зьбіра́льнік, калекцыянэ́р -а m.
2) збо́ршчык -а m. (пада́ткаў, даўго́ў)
3) Tech. кале́ктар -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Паго́ніч ’паганяты’ (Федар. VI). Рус.паўдн.пого́нич, укр.пого́нич, ст.-рус.погоничь ’вознік; зборшчык падаткаў’ (XI, XIII стст.), славен.pogonič ’паганяты’ і г. д. Прасл.pogoničь < pogoniti (гл. гнаць) з суф. ‑čь (SP, 1, 102).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сле́сарм Schlósser m -s, -;
сле́сар-збо́ршчык, сле́сар-манта́жнік Montágeschlosser [-ʒ-] m;
сле́сар-інструмента́льшчык Wérkzeugschlosser m;
сле́сар-рамо́нтнік Reparatúrschlosser m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)