dopraszać

незак. запрашаць (дадаткова)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heréinbitten

* vt запраша́ць зайсці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фундзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Разм. Запрашаць каго‑н. і плаціць за пачастунак, забаву, купляць што‑н. каму‑н. у падарунак. Фундзіць марожанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapraszać

незак. запрашаць;

гл. zaprosić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уса́джваць​I (запрашаць сесці) setzen vt, hínsetzen vt; Platz néhmen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinladen

*

I

vt нагружа́ць, грузі́ць

II

vt запраша́ць

zu sich (D) ~ — запрашаць да сябе́ ў госці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зваць, заву́, заве́ш, заве́; завём, завяце́, заву́ць; зваў, зва́ла; заві́; зва́ны; незак., каго (што).

1. Голасам, сігналам прасіць наблізіцца.

З. на дапамогу.

2. Запрашаць куды-н.

З. у госці.

3. кім. Называць.

Яго звалі Міхасём.

|| зак. пазва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -зва́ў, -зва́ла; -заві́; -зва́ны (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

invite [ɪnˈvaɪt] v. (to, for)

1. запраша́ць;

invite to a party запраша́ць на вечары́нку;

invite for interview запрасі́ць для інтэрв’ю́

2. fml прапано́ўваць; прасі́ць;

I invited him to reconsider. Я прапанаваў яму перагледзець рашэнне;

We were invited to choose. Нам быў пакінуты выбар.

3. прыця́гваць;

Her clothes invited attention. Яе адзенне прыцягвала ўвагу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пазыва́тыя ’тыя, хто хадзіў запрашаць на вяселле’ (Інстр. II). Рус. позыва́тый ’вяшчальнік’. Ад пазываць; утварэнне ад асновы залежнага дзеепрыметніка на ‑т‑ з суф. ‑ай, першапачаткова *пазаватай (параўн. Фасмер, 3, 304).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

invite

[ɪnˈvaɪt]

v.t.

1) запраша́ць

2) прыця́гваць

3) выкліка́ць

Your statement invites explanation — Ва́шая заўва́га патрабу́е вытлумачэ́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)