фундзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.
Разм. Запрашаць каго‑н. і плаціць за пачастунак, забаву, купляць што‑н. каму‑н. у падарунак. Фундзіць марожанае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)