даме́раць сов., в разн. знач. доме́рить;
д. зяме́льны ўча́стак — доме́рить земе́льный уча́сток;
д. яшчэ́ пяць ме́траў — доме́рить ещё пять ме́тров;
д. дзве ква́рты — доме́рить две кру́жки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перере́заться сов.
1. (разрезаться на две части) перарэ́зацца;
2. (порезаться во многих местах) разг. парэ́зацца, зрэ́зацца;
3. (зарезаться — о всех, многих) пазараза́цца, пазарэ́звацца;
4. (между собой) разг. перарэ́зацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́ксімум
1. сущ. -муму м. ма́ксимум;
м. ве́даў — ма́ксимум зна́ний;
2. нареч. ма́ксимум;
м. два ты́дні — ма́ксимум две неде́ли;
3. прил., нескл. ма́ксимум; прагра́ма-м. програ́мма-ма́ксимум
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
параўна́ць (каго, што, з кім, чым) сов.
1. (сопоставить) сравни́ть;
п. дзве велічыні́ — сравни́ть две величины́;
2. приравня́ть (кого, что, к кому, чему), уподо́бить (кого, что, кому, чему), сравни́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вдво́е нареч. (в два раза) у два разы́; (в две части) у дзве сто́лкі; удвайне́, удвая́;
увели́чить вдво́е павялі́чыць у два разы́ (удвайне́, удвая́);
сложи́ть, согну́ть вдво́е скла́сці, сагну́ць у дзве сто́лкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прота́ять сов.
1. (растаять) прата́ць, раста́ць;
снег прота́ял до земли́ снег прата́ў (раста́ў) да зямлі́;
2. (какое-то время) парастава́ць;
снег прота́ял неде́ли две и сошёл снег парастава́ў ты́дні два і сышо́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ту́ша ‘асвежаванае і выпатрашанае цела забітай жывёлы’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.), ‘пра постаць, фігуру вялікага, поўнага чалавека’ (ТСБМ, Вруб.); туш ‘паўната, поўнае цела’: залезе бусало ў закуток, бу тая туш (ТС), ст.-бел. туша ‘сцягно, падрыхтаванае да ўжытку цела забітай жывёлы’: две тꙋшы мꙗса козлового (1552 г., ГСБМ). Параўн. укр. ту́ша, туша́, туш ‘тс’, рус. ту́ша ‘сцяг, цела забітай жывёлы’, польск. tusza ‘цела чалавека’, ‘паўната’. Апошняе лічыцца запазычаным у XVIII ст. з рус. ту́ша, чаму пярэчыць фіксацыя ў старабеларускай мове XVI ст. Слова звязваецца з тук, тыть, гл. Праабражэнскі, 2, 24; Гараеў, 381; Фасмер, 4, 129; Арол, 4, 123 (аналагічна да рус. крыша < крыть). Сумнеўна Якабсон (IJSLP, 1/2, 1953, 273) — з рус. ту́хнуть і Чарных (2, 274) — з рус. тощий. Відаць, запазычана з цюркскіх моў: параўн. тат., баш. түш ‘грудзінка’, тур. döş ‘бок; пярэдняя частка тушы’ (ЕСУМ, 5, 688; Борысь, 655).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
слить сов., в разн. знач. зліць, мног. пазліва́ць; (о сливках — ещё) зняць;
слить во́ду зліць ваду́;
слить сли́вки с молока́ зліць (зняць) вяршо́к з малака́;
слить две гру́ппы уча́щихся зліць дзве гру́пы навучэ́нцаў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлуча́цца несов.
1. разлуча́ться;
2. (о контакте) разъединя́ться;
3. разделя́ться;
чарада́ ~ча́лася на дзве ча́сткі — ста́до разделя́лось на́ две ча́сти;
4. перен., разг. расстава́ться; см. разлучы́цца 4;
5. страд. разлуча́ть; разъединя́ть; разделя́ть; см. разлучы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлучы́цца сов.
1. разлучи́ться;
2. (о контакте) разъедини́ться;
3. раздели́ться;
чарада́ ~чы́лася на дзве ча́сткі — ста́до раздели́лось на две ча́сти;
4. перен., разг. расста́ться;
р. з ду́мкай аб шча́сці — расста́ться с мы́слью о сча́стье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)