прота́ять сов.

1. (растаять) прата́ць, раста́ць;

снег прота́ял до земли́ снег прата́ў (раста́ў) да зямлі́;

2. (какое-то время) парастава́ць;

снег прота́ял неде́ли две и сошёл снег парастава́ў ты́дні два і сышо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)